Χρειάστηκε να περάσουν τέσσερα ολόκληρα χρόνια για την επιστροφή των Exivious με την δεύτερη κυκλοφορία τους. Το “Liminal” είναι η συνέχεια του ταξιδιού που ξεκίνησε η Ολλανδική τεράδα το 2009 με το ομώνυμο άλμπουμ της. Στο άλμπουμ, το οποίο είναι πάλι αποκλειστικά ορχηστρικό, κυριαρχούν τα γνωστά jazz/fusion περάσματα, άφθονοι πειραματισμοί, τα χαρακτηριστικά “καθαρά” arpeggio και μερικά πιο μοντέρνα riffs από τους κιθαρίστες Nienhuis και Kruidenier, κουλοί ρυθμοί που φτύνουν στα μούτρα τον μετρονόμο από τον van Eekelen και φυσικά το άταστο μπάσο του Zielhorst σε περίοπτη θέση. Υποδειγματικός είναι ο ήχος του δίσκου ο οποίος αναδεικνύει τα κιθαριστικά μέρη ως πρωταγωνιστές των συνθέσεων χωρίς όμως αυτό να λειτουργεί σε βάρος των άλλων οργάνων, διατηρώντας μια τέλεια ισορροπία κατά τη μίξη. Φτάνοντας στην ουσία, τις συνθέσεις δηλαδή, παρατηρούμε ότι υπάρχουν κάποια προβλήματα, με την μπάντα να χάνεται ώρες ώρες μέσα στις δαιδαλώδεις συνθέσεις χωρίς να έχει σιγουριά πάνω στο επόμενο βήμα που πρέπει να κάνει. Έτσι λοιπόν οι συνθέσεις δεν “αναπνέουν”, αρκετά από τα θέματα να μοιάζουν και στο τέλος το μυαλό έχει κουραστεί και έχει συγκρατήσει ελάχιστα. Τελικό συμπέρασμα είναι πως, όχι, δεν είναι ένας «εύκολος» δίσκος, ούτε καν για τους οπαδούς του ιδιώματος και σίγουρα η μπάντα έχει υπάρξει και σε καλύτερη φόρμα συνθετικά. Υπάρχουν όμως αρκετές καλές στιγμές, τόσες ώστε να του δίνουν το δικαίωμα να απαιτεί να το ακούσετε και να σχηματίσετε την δική σας άποψη.
7/10
Νίκος Κεφαλίδης
