Να μια πολύ ενδιαφέρουσα κυκλοφορία από μια μπάντα που έχει αρκετά χρόνια στο κουρμπέτι. Οι Project 86 κατάγονται από την Αμερική και φτάνουν αισίως στην ένατη κυκλοφορία τους. Για όσους δεν τους γνωρίζετε, η μπάντα υπάρχει από το 1996 και χαρακτηρίζονται από την ιδιαίτερη φωνή του mastermind Andrew Schwab. Έχοντας γνωρίσει κάποια εμπορική επιτυχία στα μέσα της πρώτης δεκαετίας του 2000, έχουν πάρει πλέον το δρόμο των ανεξάρτητων κυκλοφοριών και των Kickstarter Campaigns.
Οι Project 86 ακολουθούν πιστά το metalcore ύφος που έχουν εντάξει στη μουσική τους εδώ και χρόνια, επιστρέφοντας σε ακόμα πιο metal φόρμες με το “Knives To The Future”, όπως στις πρώιμες κυκλοφορίες τους. Οι Deftones, Helmet, Rage Against the Machine, και Tool είναι κάποια από τα ονόματα που έρχονται στο μυαλό μου ακούγοντας το δίσκο. Θα πρέπει να πω ότι τα τραγούδια είναι αρκετά βαριά αλλά οι Project 86 προσπαθούν και καταφέρνουν τις περισσότερες φορές να ισορροπήσουν τα βαριά / groove στοιχεία με ωραίες μελωδικές γραμμές, και για αυτό το γεγονός ο δίσκος δεν μπορεί να χαρακτηριστεί κακός.
Αλλά δυστυχώς δεν μπορεί να χαρακτηριστεί και ως κάτι το τρομερό. Το μεγάλο αρνητικό του δίσκου είναι ότι είναι τρομερά μονότονος, σε σημείο να προκαλεί χασμουρητά. Δεν υπάρχει κάποια ποικιλία, που να κρατάει το ενδιαφέρον του ακροατή από το πρώτο έως το τελευταίο λεπτό. Το συνεχές grooveάρισμα, οι ίδιοι ρυθμοί και το επίμονο στυλ φωνητικών του Schwab είναι τα στοιχεία που καθιστούν το δίσκο βαρετό.
Υπάρχουν κάποια καλά τραγούδια όπως το δυνατό industrial-ίζον “Spirit of Shiloh”, το μπαλαντοειδές “Son of Flame” στο οποίο ο Schwab δείχνει αρκετές από τις δυνατότητές του, το πιο εμπορικό και groovy “Captive Bolt Pistol”, το πολύ δυνατό με τα μελωδικά breaks του “Genosha” και μάλλον το κορυφαίο του δίσκου “Oculus” που ακολουθεί μια διαφορετική ατμοσφαιρική δομή στην αρχή που κλιμακώνεται σε ένα καταπληκτικό riff. Τα υπόλοιπα κομμάτια χωλαίνουν στο να δώσουν κάτι το διαφορετικό στον ακροατή που όπως είπαμε καθιστούν το δίσκο αρκετά βαρετό. Παρόλα αυτά, οι μελωδίες και η δύναμη υπάρχουν σε όλα τα τραγούδια.
Η παραγωγή είναι πολύ καλή και βαριά για να δώσει έμφαση στο είδος που παίζουν οι Project 86 και η μπάντα αρκετά δεμένη και σε ψηλά τεχνικά επίπεδα. Το γεγονός ότι το συγκρότημα συγκαταλέγεται και στη θεματολογία των white metal συγκροτημάτων, κάνει προφανώς κάποια εντύπωση, αφού το συγκεκριμένο είδος μουσικής δεν μας έχει συνηθίσει σε στίχους υπέρ του Χριστού και της συγκεκριμένης θρησκείας.
Οι φίλοι του metalcore, nu-metal και του post-hardcore θα βρουν τουλάχιστον ενδιαφέροντα τα κομμάτια που αναφέραμε πιο πάνω. Οι υπόλοιποι θα κουνήσουν το κεφάλι τους σε αρκετές στιγμές, αλλά μάλλον σαν εμένα θα παρατήσουν το δίσκο μετά από μερικές ακροάσεις.
5/10
Δημήτρης Σταύρος
