Σίγουρα κάπου θα ‘χει πάρει το αυτί σου το όνομα των Psychopunch. Οι Σουηδοί είναι ενεργοί από το 1998 πρεσβεύοντας άρτια το punk rock ‘n’ roll. Οι επιρροές τους είναι οι αναμενόμενες με στοιχεία κυρίως από Misfits αλλά και τους γείτονες τους Turbonegro. Θέλοντας να γυρίσουν πίσω στις ρίζες τους και να μας θυμίσουν τις μέρες που τους πρωτογνωρίσαμε κυκλοφορούν τον δωδέκατο δίσκο τους “Greetings From Suckerville”. Ο τίτλος αναφέρεται στο κομμάτι της πρώτης τους δουλειάς “We Are Just As Welcome As Holy Water In Satan’s Drink”, που ονομάζεται “Goodbye Suckerville”.
Ένα απ’ τα χαρακτηριστικά της μπάντας που είχα ξεχάσει, μιας και είχα κάποια χρόνια να ακούσω, είναι η γεμάτη “γρέζι” φωνή του τραγουδιστή που δίνει μια ωμή και τραχεία προσέγγιση στο punk τους. Κατά τα άλλα σ’ αυτό τον τομέα δε λείπουν τα ομαδικά φωνητικά με τρανό παράδειγμα το “I’ll Be Home Tonight”. Οι κιθάρες είναι αυτές όμως που κλέβουν τη παράστασημε τα μελωδικά ακόρντα και τα σόλο τους. Φυσικά περιμένεις και τη κατάλληλη παραγωγή από μια τέτοια μπάντα που βρίσκεται χρόνια στον χώρο, και πραγματικά πετυχαίνουν να ντύσουν τον ήχο τους με μια καθαρή αλλά ταυτόχρονα σαν να τους ακούς live ηχογράφηση. Ποικιλία στις συνθέσεις υπάρχει με δυναμίτες όπως τα “I Don’t Need A Broken Heart” και το “Tell Me Everything” αλλά και μελαγχολικά σημεία όπως το “Crash Landing”. Όλα καλά μέχρι εδώ αλλά αυτό που με χάλασε είναι ότι προσωπικά όσο πολύ γούσταρα στην αρχή με τα φωνητικά άλλο τόσο με κούρασαν μέχρι το τέλος του δίσκου.
Είκοσι χρόνια μετά την δυναμική εμφάνιση τους στη μουσική, οι Psychopunch συνεχίζουν να μας απασχολούν με ποιοτικές κυκλοφορίες. Μπορεί να μην έχουν το ίδιο αντίκτυπο και επιρροή όπως τότε αλλά το “Greetings From Suckerville” είναι μια ειλικρινής προσπάθεια που θα ικανοποιήσει τους οπαδούς τους.
6/10
ΝίκοςΔρακόπουλος
[email protected]
