Δεύτερο ολοκληρωμένο για τους αμερικανούς προοδευτικούς post metalers! Έχουν δημιουργηθεί το 1997 και στο line up τους συγκαταλέγεται ο Van Williams (ex– Nevermore) πίσω από το drum kit και το μικρόφωνο, στα δεύτερα φωνητικά απ όσο κατάλαβα! Τα κυρίως φωνητικά από τον Jim Colson μου θυμίζουν απίστευτα τον James Labrie στην λιγότερο καλογυαλισμένη του έκδοση. Μουσικά δεν έχω ξανακούσει κάτι παρόμοιο, έχουν αρκετό ρυθμό μέσα τους, πολλά παράξενα στοιχεία σαν ιδέες, βιρτουοζικές κιθάρες εν μέρει, μελωδικά riffs, βαρύγδουπα riffs, groovy riffs, clean riffs ακόμη και solo με ακουστική! Έχουν μια τόσο αμερικανική ταυτότητα που θυμίζει απίστευτα 90’s prog thrash εποχές ακόμα και glam metal όταν παίζουν τα clean αρπίσματα παράλληλα με αυτά τα φωνητικά στο «created» για παράδειγμα. Ακούγονται με πολύ όρεξη και πραγματικά είναι από τις λίγες φορές που συναντάω μπάντα που δεν καταντάει να επαναλαμβάνεται μετά το 4 κομμάτι του δίσκου. Κάποια κομμάτια θα μπορούσαν επίσης να ανήκουν σε κάποιο solo άλμπουμ του Bruce Dickinson πιστεύω άνετα. Γενικά δεν ξέρω με ποια μπάντα να τους παρομοιάσω για να σας δώσω να καταλάβετε ακριβώς και αυτό είναι ότι καλύτερο!!! Καλή ακρόαση λοιπόν… The Paradox of SUFFERING.
8/10
Χρήστος Τσίτσης
[email protected]
