Η συμβολή της Τσεχίας στην παγκόσμια metal σκηνή είναι μηδαμινή έως ανύπαρκτη. Η κατάσταση δείχνει να αλλάζει κάπως τα τελευταία χρόνια, με τις ποιοτικές δουλειές να κάνουν δειλά δειλά τις πρώτες τους εμφανίσεις. Οι Return to Innocence, μετά από ένα διάλειμμα τριών χρόνων, επιστρέφουν ανανεωμένοι με το τέταρτο άλμπουμ τους “The Ring of Moon”, και βάζουν το δικό τους λιθαράκι στην ανάδειξη της τοπικής σκηνής. Η μπάντα συμπεριφέρεται σαν μουσικός χαμαιλέοντας, αφού από το παραδοσιακό death/doom των δύο πρώτων δίσκων της μεταπήδησε σε ένα πιο συμφωνικό αλά Therion ύφος στην προηγούμενη δουλειά της, για να καταλήξει στο symphonic/black/doom μείγμα που χαρακτηρίζει το “The Ring of Moon”. Βέβαια το intro του δίσκου παραπέμπει σε Helloween καταστάσεις, εντύπωση που διατηρείται και στα πρώτα δευτερόλεπτα του πρώτου τραγουδιού, μέχρι να ξεκινήσει το blastbeat δηλαδή. Από κει και πέρα, παίρνει σαν βάση τους Dimmu Borgir του “Death Cult Armageddon” και τους αλλάζει τον αδόξαστο. Tι epic σημεία βάζουν, όπως του εξαιρετικού “Tristan’s Dream”, τι γυναικεία οπερετικά φωνητικά εναλλασσόμενα με ανδρικά brutal στο “The Picture Of Immortality” έχουν, πιάνουν γενικά την ακραία μελωδική σκηνή και την ξεζουμίζουν, την σπάνε σε κομματάκια και δημιουργούν ένα μωσαϊκό, ίσως όχι τόσο πρωτότυπο, σίγουρα όμως θελκτικό και εύηχο. Το “Blood Related” είναι ένα από τα καλύτερα τραγούδια που έχω ακούσει τον τελευταίο καιρό, με τις ανατολίτικες μελωδίες να μπλέκουν και τους Amorphis στο παιχνίδι, ενώ άξιο αναφοράς είναι και το ατμοσφαιρικό “(R)evolution”. Το άλλο μισό του άλμπουμ, δεν φτάνει το επίπεδο των παραπάνω κομματιών, αυτό όμως δεν σημαίνει πως πρόκειται για fillers. Συνολικά ο δίσκος έχει στρωτή ροή, οι εναλλαγές σε ταχύτητες και διαθέσεις δημιουργούν ένα μοτίβο που δεν κουράζει, οι φωνές είναι καλοδουλεμένες και με μεγάλη ποικιλία, γενικά είναι πολύ προσεγμένο στο παικτικό κομμάτι αλλά και στο εικαστικό, με ένα όμορφο και λιτό εξώφυλλο να συμπληρώνει το πακέτο. Φαίνεται λοιπόν πως η τριετής απουσία τους λειτούργησε ευεργετικά για τους Return To Innocence, αφού καταφέρνουν επιτέλους με αυτόν τον δίσκο να δημιουργήσουν τις βάσεις για να γίνουν γνωστοί στο ευρύ κοινό. Αν είχαν προσέξει λίγο παραπάνω τα τύμπανα, ο βαθμός ίσως και να ήταν μεγαλύτερος.
8/10
Νίκος Κεφαλίδης
