Riverside, Playgrounded
Κυριακή 2 Ιουνίου 2013, Gagarin 205, Αθήνα
Ήταν ένα live που περίμενα με περισσή ανυπομονησία, καθώς επρόκειτο για την πρώτη εμφάνιση των Riverside στην Αθήνα, μιας μπάντας που από την πρώτη στιγμή με είχε εντυπωσιάσει με τη νέα πνοή που έδωσαν στον σύγχρονο progressive ήχο, πηγαίνοντάς τον σε ένα τελείως άλλο επίπεδο. Ιδιαίτερα μετά την κυκλοφορία του ‘Shrine Of New Generation Slaves’, το οποίο, όπως –εμμέσως πλην σαφώς- ανέφερε ο Mariusz Duda σήμανε και τη διαμόρφωση του ιδιαίτερου ήχου των Riverside, κάνοντάς τους να ξεχωρίζουν από οποιαδήποτε άλλη μπάντα του είδους, η ανυπομονησία μου να τους δω επί σκηνής εντάθηκε ακόμα περισσότερο.
Την βραδιά άνοιξαν οι Playgrounded, μια σχετικά νέα μπάντα από Αθήνα και Χανιά, οι οποίοι πρόσφατα κυκλοφόρησαν το πρώτο στούντιο άλμπουμ τους, με το όνομα ‘Athens’. Ο ήχος τους προσεγγίζει επίσης το progressive ιδίωμα, με επιρροές από ηλεκτρονική μουσική, και μπορώ να πω πως ήταν οι πλέον κατάλληλοι για να ανοίξουν την εν λόγω συναυλία, καθώς ήταν ‘στο ίδιο πνεύμα’ με τους Πολωνούς headliners. Δυστυχώς – μιας και αυτή τη φορά εγώ ήμουν η ασυνεπής (και όχι οι διοργανωτές) φτάνοντας στο venue μισή ώρα αργότερα από την αναγραφόμενη στο δελτίο τύπου – πρόλαβα μόνο ένα κομμάτι των Playgrounded, το οποίο, όμως, οφείλω να ομολογήσω ότι μου τράβηξε το ενδιαφέρον και πραγματικά θα ήθελα να τους ξανακούσω. Ο κόσμος που είχε μαζευτεί στο Gagarin ήταν σχετικά πολύς, αν κρίνω από το γεγονός ότι ήταν Κυριακή βράδυ, αλλά γενικότερα δεν μπορώ να πω ότι ήταν ασφυκτικά γεμάτο, υπήρχε δυνατότητα για μια σχετική άνεση κινήσεων.
Και ενώ ακούγαμε (ευτυχώς αυτό και όχι κάτι άσχετο) το ‘Night Session’ pt 1&2, γύρω στις 22:00 οι λατρεμένοι μου Riverside εμφανίστηκαν στο stage, προκαλώντας μου ένα ελαφρύ δέος, σαν να ήξερα ήδη πόσο εξαιρετικό θα ήταν αυτό που θα άκουγα και θα έβλεπα για τις επόμενες δύο ώρες. Το ‘New Generation Slave’ και το ‘The Depth of Self Delusion’ ήταν η δυναμική ‘καλησπέρα’ της μπάντας, με μια ποιότητα ήχου άπταιστη και πρωτοφανή ενέργεια από πλευράς τους. Μια άλλου είδους καλησπέρα, ‘ήρθε’ στη συνέχεια από τον frontman των Riverside, Mariusz Duda, ο οποίος μας χαιρέτισε σε –ομολογουμένως πολύ καλά- ελληνικά και με πολύ χιούμορ. Γενικότερα η επικοινωνία του με το κοινό δεν χάθηκε ούτε στιγμή στη διάρκεια όλης της βραδιάς, κερδίζοντας ακόμα περισσότερο την εκτίμησή του. Από πλευράς κοινού δεν μπορώ να πω ότι είδα κάτι πολύ εκδηλωτικό, αλλά ούτε μπορούμε να μιλάμε για ‘ψόφιο κοινό’, πράγμα που πιστεύω οφείλεται και στο είδος των Riverside που δεν είναι και το πιο κατάλληλο για ‘χτύπημα’ (και καλά κάνει δηλαδή), αλλά πιο πολύ για ‘ταξίδι’ (αν με πιάνετε…). Κάτι άλλο που με εντυπωσίασε πραγματικά στους Riverside ήταν το επίπεδο του performance που άγγιζε σε ακρίβεια τις studio εκτελέσεις των κομματιών τους. Από την αιθέρια φωνή του Mariusz Duda, τη δεξιοτεχνία του Piotr Grudziński στην κιθάρα και το απίστευτα σταθερό αλλά και ταυτόχρονα δυναμικό drumming του Piotr Kozieradzki όλα αποδόθηκαν όσο πιο πιστά γινόταν. Εντάξει, θα μπορούσα να μιλάω με τις ώρες για τον πληκτρά της μπάντας, Michał Łapaj, όχι μόνο για την απίστευτα υποβλητική ατμόσφαιρα που ‘πλέκει’ κάθε στιγμή, και την τέχνη με την οποία χρησιμοποιεί τους ήχους και αξιοποιεί τις δυνατότητες που του προσφέρουν για να πάει τα κομμάτια σε άλλη διάσταση, αλλά και για το πόσο καλός παίκτης είναι live και πόσο έξυπνα μπορεί να ενσωματώνει το hammond organ στον ήχο της μπάντας, παρόλο που οι περισσότεροι από μας το έχουμε συνδέσει με έναν πιο old rock ήχο. Με αυτά τα δεδομένα οι Riverside μας παρουσίασαν ένα setlist που περιελάμβανε περισσότερο κομμάτια από το νέο τους άλμπουμ, αλλά και κάποια παλιά, όπως το προσωπικό μου αγαπημένο, ’02 Panic Room’, το ‘Living In the Past’ από το τελευταίο τους EP, αλλά και το ‘Egoist Hedonist’ του ‘Anno Domini High Definition’, με διάρκεια δύο, περίπου, ωρών, μαζί με τα δύο encore. Ήταν ένα αρκετά ήσυχο αλλά πραγματικά πολύ απολαυστικό live, ούτε γι αστείο κουραστικό ή βαρετό –όπως λένε οι φήμες για τις progressive μπάντες- ενώ οι Riverside, χωρίς ίχνος έπαρσης, μας απέδειξαν το πόσο ταλαντούχοι είναι. Μπορώ να πω ότι μετά το τέλος της βραδιάς, είχαν γίνει ήδη μία από τις αγαπημένες μου μπάντες. Όσοι δεν ήσασταν απλά χάσατε!
Riverside Set list: Night Session pt 1&2, The Depth of Self Delusion, Feel Like Falling, Driven to Destruction, Living In The Past, O2 Panic Room (Epilogue), We Got Used to Us, Egoist Hedonist, O2 Panic Room, Escalator Shrine, Encore 1: Left Out, Encore 2: Conceiving You, Celebrity Touch
Μαριάνθη Μακροπούλου
