Να ξεκαθαρίσουμε ότι αυτοί εδώ οι Sanction δεν έχουν καμία σχέση με την ομώνυμη hardcore μπάντα από το Illinois των Ηνωμένων Πολιτειών. Η τριάδα είναι από την Αυστραλία, παίζει progressive death metal και κρίνοντας από τις πληροφορίες που κατάφερα να αλιεύσω, αυτός είναι μάλλον ο πρώτος τους δίσκος. Ο οποίος ηχογραφήθηκε μετά κόπων και βασάνων κάπου μεταξύ ανειλημμένων εξωμουσικών υποχρεώσεων των μελών της μπάντας, ατυχημάτων και μιας πυρκαγιάς στο σπίτι του drummer που κατέστρεψε μέρος του εξοπλισμού τους. Ποιος τους ευχήθηκε καλή επιτυχία πριν ξεκινήσουν τις ηχογραφήσεις, ήθελα να ‘ξερα…
Όπως και να ‘χει, ο δίσκος παίρνει τον τίτλο του “The Overview Effect” από τον χαρακτηρισμό που δίνει η NASA σε ένα φαινόμενο που έχει παρατηρηθεί στους κοσμοναύτες κι έχει να κάνει με τη συνειδητότητα που αποκτούν για το μικρό μέγεθος και τον ελάχιστο αντίκτυπο της γης, σε σχέση με την απεραντοσύνη του σύμπαντος. Το artwork που συνοδεύει το δίσκο είναι ανάλογης αισθητικής, καθότι πρόκειται μάλλον για το πλέον ταιριαστό θέμα για μια μπάντα που ενσωματώνει στη μουσική της το progressive στοιχείο.
Ο δίσκος ξεκινάει κάπως απότομα, με το “Monolith Τhe Εbon Form” να δείχνει άγριες διαθέσεις τόσο στα φωνητικά, όσο και στις κιθάρες. Η συνέχεια έχει Atheist, Tesseract κι ορισμένες διακριτικές, αλλά εύστοχες αναφορές στους σκαπανείς του ιδιώματος Death. Κατά τη διάρκειά του, ακούμε αρκετά samples κι απαγγελίες μέσα στα κομμάτια, ένεκα του θεματικού άξονα που προαναφέραμε. Ευτυχώς δε φλυαρούν καθόλου προς αυτή την κατεύθυνση, ποντάροντας στην κατά πρόσωπο επιθετικότητα των επτά κομματιών ως βασικό του στοιχείο για να αποσπάσουν την προσοχή του ακροατή.
Τα φωνητικά του Douglas Skene είναι ελαφρώς μονότονα σε στιγμές, σε σύγκριση με την αξιοσημείωτη ποικιλία που παρουσιάζουν τα υπόλοιπα στοιχεία του δίσκου. Οι δεύτερες των άλλων δύο καλύπτουν αυτό το ζήτημα σε κάποια σημεία, δίνοντας έναν παραπάνω χρωματισμό. Πάρα πολύ σωστή χρήση πλήκτρων, κι εκεί με την απαραίτητη φειδώ. Συνολικά στο “The Overview Effect” πρωταγωνιστεί μεν το υπερτεχνικό death metal ευρωπαϊκής και αμερικάνικης σχολής αλλά την παράσταση κλέβουν οι progressive αναφορές.
Παρότι δεν υπερτερούν ποσοτικά, ποιοτικά η συμβολή τους κάνει τη διαφορά κι ανεβάζει αρκετά το συνολικό αποτέλεσμα. Η παραγωγή είναι πεντακάθαρη και αποδίδει τις εκτελεστικές και συνθετικές δυνατότητες των Shane Leadbeater, Brendan Berkeley και Douglas Skene στον υπερθετικό βαθμό. Πολύ καλή προσπάθεια.
7/10
Χρύσα Γιουρμετάκη
[email protected]
