Η αλήθεια είναι πως βλέποντας το εξώφυλλο στο μυαλό μου ήρθε κάποιο σχήμα που έπαιζε ψυχεδελικό rock ή κάτι ανάλογο που τελικά καμία μα καμία σχέση δεν έχει με την μουσική του “The Alchemist”. Τρανταχτή περίπτωση που δεν πρέπει να κρίνουμε το βιβλίο από το εξώφυλλο του.
Ο Νίκος Γιαννάκος λοιπόν είναι ένας Αμερικάνος κιθαρίστας με προφανώς ελληνικές ρίζες (έλα ρε πατρίδα). Είναι σχετικά γνωστός σε πιο underground κύκλους με τους Wretch και τους Destructor αλλά έχει κάνει guest εμφανίσεις και σε άλλα σχήματα (π.χ. τους Power Theory) ενώ παλιότερα ήταν και μέλος των Breaker και Twist Of Fate. Αυτή εδώ είναι η πρώτη αν μπορώ να καταλάβω solo δουλειά του σαν κιθαρίστας και είναι instrumental. Το album θα κυκλοφορήσει μόνο σε ψηφιακή μορφή.
Η σχέση μου με τα instrumental είναι γνωστή. Ο Nick είναι κατά βάση ένας νεοκλασικός κιθαρίστας που λογικό είναι να θυμίζει στο παίξιμο τον μαέστρο, δηλαδή τον Malmsteen. Σπάνια όμως παίζει πολύ γρήγορα και ευτυχώς για εμένα ακόμα πιο σπάνια είναι φλύαρος (μοναδική εξαίρεση το ομότιτλο και πιο μέτριο του δίσκου). Το ύφος είναι πιο ταξιδιάρικο και αρκετά ζεστό. Οι συνθέσεις είναι κανονικές συνθέσεις και όχι απλά ένα μεγάλο σε διάρκεια solo.
Θα ήθελα να ακούσω φωνή πάνω σε κάποια από αυτά τα κομμάτια. Είμαι σίγουρος πως αν υπήρχαν δύο με τρία κομμάτια με φωνητικά, το ενδιαφέρον μου θα ήταν μεγαλύτερο. Παρόλα αυτά δεν μπορώ να πω ότι σαν δίσκος με κούρασε μιας και η ωραία του ατμόσφαιρα το έκανε να κυλάει αρκετά αρμονικά.
Διαλέγω από το σύνολο τα “Arabian Sands”, “Searching” και “Memories” και μπορώ να πω ότι για τους οπαδούς του νεοκλασικού ήχου ή και τους πιστούς της εξάχορδης θεάς αυτή εδώ η δουλειά θα είναι σίγουρα ενδιαφέρουσα.
7,5/10
Μιχάλης Νταλάκος
