Πριν ξεκινήσουμε με την κριτική, να αναφέρουμε πρώτα ότι δεν υπάρχει απολύτως καμία επίσημη πληροφορία διαθέσιμη για το αν το ντεμπούτο των The Circle είναι full-length ή ΕΡ. Το άλμπουμ των Γερμανών διαρκεί 28 λεπτά αλλά δε μπορώ να βρω πουθενά κάποια διευκρίνιση, ούτε καν στο Δελτίο Τύπου, το οποίο μας παρείχε ένα σωρό χρήσιμες πληροφορίες εκτός από αυτήν. Κλείνω την παρένθεση.
Θα χρειαστεί να κάνω ακόμα μια διευκρίνιση όμως, καθώς το art metal που αναφέρουν στο δελτίο τύπου ουσιαστικά πρόκειται για συνδυασμό progressive και μελωδικού post-black, με μεγαλύτερη έμφαση στο post, και στο μελωδικό κομμάτι που υμνούν οι Harakiri For The Sky και οι Alcest (οι δεύτεροι δεν είναι τόσο εμφανείς λόγω του progressive χαρακτήρα του δίσκου). Εννοείται βέβαια ότι στο progressive κομμάτι έχουν επιλέξει την ακραία οδό και σε πολλά σημεία οι κιθαριστικές μελωδίες μου θύμισαν τους Kaleikr.
Φυσικά, όπως κάθε progressive σχήμα που σέβεται τον εαυτό του, ο δίσκος είναι grower και αποκαλύπτεται περισσότερο σε κάθε ακρόαση παρ’ όλη τη μικρή διάρκειά του και μετά από κάθε ακρόαση με κέρδιζαν όλο και περισσότερο, ειδικά όταν μπαίνουν στην εξίσωση και οι διάφορες ενορχηστρώσεις και τα διαφορετικά όργανα που χρησιμοποιούν. Το κάνουν με τρόπο σωστό, πετυχημένο και ξέρουν ότι ο σκοπός τους είναι να ενισχύουν τις συνθέσεις και όχι να τις υποβαθμίζουν πρωταγωνιστώντας.
Να διευκρινίσουμε επίσης πως το “Metamorphosis” είναι concept album και το concept βασίζεται στις αλλαγές που βιώνει ένας άνθρωπος και τις αντιδράσεις του σε γεγονότα όπως είναι η προδοσία, ο χωρισμός και ο θάνατος. Βάσει αυτού, κάθε τραγούδι αποτελεί και ένα ξεχωριστό κεφάλαιο τα οποία αντανακλούν μια συγκεκριμένη κατάσταση. Οι τέσσερις καταστάσεις που αντιπροσωπεύει κάθε τραγούδι είναι ο φόβος, η απόγνωση, η οργή και η λύτρωση. Κι αυτό αντικατοπτρίζεται στις συνθέσεις, καθώς για παράδειγμα εκεί που αντιπροσωπεύεται ο φόβος, το τραγούδι προσπαθεί να αντικατοπτρίσει το ανάλογο συναίσθημα. Γενικά, τα παλικάρια έχουν ρίξει πολύ σκέψη στο δίσκο και έχουν ταιριάξει μουσικά άψογα το κάθε θέμα.
Η μικρή διάρκεια του δίσκου πάντως με άφησε να θέλω να ακούσω περισσότερο, έστω δέκα λεπτά ακόμα. Σαν πρώτο δείγμα πάντως είναι πολύ δυνατό και ελπιδοφόρο και φαίνεται ότι οι άνθρωποι έχουν κοπιάσει πολύ για αυτό. Αν ο ήχος που περιγράψαμε σας ταιριάζει να τους τσεκάρετε οπωσδήποτε αλλά να τους τσεκάρετε κανονικά. Όχι να ακούσετε δύο λεπτά από ένα κομμάτι σε streaming πλατφόρμα και στην ουσία να μην είστε εκεί, όπως κάνει η πλειοψηφία σήμερα. Εδώ υπάρχει βάθος και δίσκοι σαν αυτόν ακούγονται μόνο όταν τους δοθείς ολοκληρωτικά.
7/10
Σταύρος Πισσάνος
[email protected]
