Εδώ λοιπόν έχουμε ένα σχήμα που παίζει melodic death metal, ιδρύθηκε στο Μόντρεαλ του Καναδά 2003 και βρίσκεται στο τρίτο του album. Για να πω πάντως την αλήθεια μου, μόνο melodic death metal δεν ακούω εδώ μέσα. Αντίθετα, μόλις βρέθηκα μπροστά σε μια από τις χειρότερες κυκλοφορίες που έχω ακούσει ως τώρα στο είδος.
Βασικά, ακούω ένα συγκρότημα το οποίο πασχίζει απεγνωσμένα να ακουστεί όπως οι The Black Dahlia Murder, αλλά αποτυγχάνει παταγωδώς γιατί δεν έχει το τεχνικό επίπεδο και την έμπνευση για να παίξει αποτελεσματικά όσα παίζουν οι Αμερικανοί και αυτό οδηγεί σε εντελώς προβλέψιμες μελωδίες και δομές. Επίσης, τα φωνητικά της τραγουδίστριας Roxana Bouchard προσπαθούν απεγνωσμένα πολύ να μοιάσουν σε αυτά του τραγουδιστή των The Black Dahlia Murder, Trevor Strnad, αλλά εν τέλει ακούμε ένα πραγματικά ανυπόφορο αποτέλεσμα γιατί πολύ απλά δεν είναι το στυλ της αυτό και ζορίζεται για να τα βγάλει.
Οπότε, αν συνδυάσουμε βαρετές μελωδίες και δομές μαζί με κακά φωνητικά, έχουμε για αποτέλεσμα ένα album το οποίο ακούγεται απλώς ανυπόφορο στο σημείο που με ανάγκασε να το βγάλω πριν το τέλος του. Οι κιθάρες λίγο κάτι πάνε να κάνουν και ξεχώρισα κάποια σημεία τα οποία ίσως και να αρέσουν, αλλά σε γενικές γραμμές, δεν υπάρχει τίποτα εδώ που να μου τράβηξε την προσοχή.
Δε γνωρίζω τι έχουν κάνει σε προηγούμενες κυκλοφορίες και για να πω και την αλήθεια, κρίνοντας από εδώ, δεν έχω και πολλή όρεξη να μάθω. Αυτό που χρειάζεται να κάνει γρήγορα η μπάντα είναι μία ριζική αλλαγή στον τρόπο προσέγγισης της μουσικής και κυρίως να συνειδητοποιήσουν πως αν θέλουν να παίζουν όπως τα είδωλα τους, χρειάζονται πάρα μα πάρα πολλή εξάσκηση σε κάθε τομέα.
4/10
Θοδωρής Κατσικονούρης
[email protected]
