Η τριάδα που ακούει στο όνομα Slidhr κατάγεται από το Δουβλίνο της Ιρλανδίας και δραστηριοποιείται στο χώρο του black metal ήδη από το 2005. Ο δίσκος “The Futile Fires Of Man” είναι η δεύτερη full-length κυκλοφορία της μπάντας μετά από πέντε χρόνια σιωπής και το “Deluge”.
Οι έξι νέες συνθέσεις της μπάντας ενσωματώνουν στοιχεία πρωτίστως σκανδιναβικού old-school black (κάπου θυμίζει έως και παλιούς, καλούς Darkthrone), αλλά μπορεί κανείς να ακούσει και στοιχεία λίγο πιο νέου μελωδικού black, αν και αυτά είναι ελάχιστα. Το κομμάτι “To Celestial Depths” αποτελεί ένα τέτοιο δείγμα, καθώς χαρακτηρίζεται και από εναλλαγές στο ρυθμό. Χαμηλότεροι ρυθμοί μπορούν να βρεθούν πολύ δύσκολα σε άλλα κομμάτια, και το γεγονός αυτό κάπως κουράζει τον ακροατή από έναν συνεχή καταιγιστικό ρυθμό blast beats και γρήγορης κιθάρας, που αποτελούν το κύριο χαρακτηριστικό του δίσκου. Ο δίσκος είναι πολύ σκοτεινός, μελαγχολικός, μία ωδή μάλλον σε μία καταθλιπτική και ζοφερή ατμόσφαιρα, με τα φωνητικά να καθιστούν αυτήν την ατμόσφαιρα αρκετά βαριά, έως ασφυκτική. Από τις πρώτες κιόλας νότες, οι Slidhr καθιστούν σαφές αυτό που θέλουν να μεταδώσουν στον ακροατή.
Για όποιον θέλει να αφεθεί για περίπου 45 λεπτά σε μία διαφορετική πραγματικότητα, σε μία ζοφερή πραγματικότητα, στην οποία κυριαρχούν η παγωνιά και η σκοτεινιά, τότε αυτός ο δίσκος είναι κατάλληλος. Χωρίς κάποιες καινοτομίες, απέριττος από κάθε διάθεση επίδειξης αλλά με σαφή δεξιοτεχνία σε αυτό το είδος, απλός, ωμός, και καθαρός, ο black metal ήχος του εν λόγω δίσκου είναι σαφής, μεστός, και οτιδήποτε θα μπορούσε να ζητήσει ένας black metal fan. Το τελικό συναίσθημα που μένει στον ακροατή μετά το τέλος του δίσκου είναι αρκετά δύσκολο να το διαχειριστεί, καθώς είναι πολύ βαρύ, αλλά και αρκετά ευχάριστο εξαιτίας μίας τόσο καλής κυκλοφορίας, τόσο σε επίπεδο συνθέσεων, όσο και παραγωγής. Συνολικά, πρόκειται για μία πολύ αξιόλογη κυκλοφορία στο χώρο του καθαρού black, με όλα εκείνα τα στοιχεία που θα πρέπει να έχει ένας τέτοιος δίσκος.
7/10
Αλίκη Μαξούτογλου
[email protected]
