AlbumsΚριτικές

Barren Earth – A Complex Of Cages (Century Media)

Θέλετε κάτι δυνατό αλλά βαρεθήκατε τα 4/4; Τότε σας προτείνουμε να δοκιμάσετε Barren Earth, ένα supergroupαπό τη Φινλανδία με τους best of the best, ξεκινώντας με τον κιθαρίστα τον Kreator, SamiYli-Sirniö, στον οποίο πολλοί έχουν αποδώσει την επάνοδο του συγκροτήματος με το “Violent Revolution” το 2001 (αν θυμάστε ο τελευταίος τους πριν από τον Sami ήταν το περίεργο και άκρως αποτυχημένο “Endorama” το ‘99). Συνεχίζουμε με Olli-Pekka Laine (μπάσο) από Amorphis, Marko Tarvonen από Moonsorrow (τύμπανα), Jón Aldará από Hamferð (φωνή), Janne Perttilä από Rytmihäiriö (κιθάρα) και στα πλήκτρα ο Antti Myllynen.

Με πάσα ειλικρίνεια, αν και μαζί από το 2007, τα δόντια τους σα συγκρότημα τα έδειξαν το 2015 με το On Lonely Towers. Αυτό που έκανε τη μεγάλη διαφορά ήταν το απόκτημα του Jón στη φωνή, διότι ο προηγούμενος ήταν μετά συγχωρήσεως, ψόφιος. Η φυσική φωνή του Jón έχει μία αβίαστη χροιά βαρύτονου, ενώ η παραμορφωμένη του φωνή γεμίζει πραγματικά το χώρο. Στο On Lonely Towers είχαν όμως και το φοβερό Kasper Mårtenson (Turisas, Amorphis), ο οποίος δίνει έναν απίστευτο αέρα με τις μελωδίες του και το τεχνικό του παίξιμο στη μπάντα. Στο νέο δίσκο, “A Complex Of Cages”, δυστυχώς όμως δεν συμμετέχει. Για πάμε να δούμε λοιπόν αν κράτησαν τον πήχη ψηλά κι αυτή τη φορά τα παιδιά.

Το νέο album αποτελείται από εννέα κομμάτια, με πρώτο το πολύ δυνατό “The Living Fortress”, που θυμίζει αρκετά On Lonely Towers, μέχρι που ξεκινά να τραγουδά ο Jón με μία αφύσικη, οπερετική φωνή, η οποία θυμίζει μαθητή ωδείου σε διαγωνισμό lead – και η οποία ποτέ δεν αλλάζει πίσω στη φωνή που μάθαμε με το On Lonely Towers!

Παρατήρηση πρώτη: Με εξαίρεση το “Spire” ο δίσκος είναι απλά ένας prog metal δίσκος με death φωνητικά εδώ κι εκεί. Δεν είναι “death prog” όπως αυτό διαφημίζεται.

Παρατήρηση δεύτερη: Έχουν βγει αρκετές κριτικές στο διαδίκτυο, οι οποίες όλες αναφέρουν τα ίδια σαν κολλημένη βελόνα “Ακούσαμε το “Ruby” και στην αρχή δε μας άρεσε αλλά μετά το ξανακούσαμε πολλές φορές και καταλάβαμε ότι είναι πολύ ωραίο”. Ακούστε το “Ruby” και βγάλτε τα δικά σας συμπεράσματα…

Παρατήρηση τρίτη: Έχω την εντύπωση ότι ο Marko Tarvonen έχει επεκτείνει το σετ του με πολύ ωραία τομ-τομς, που δεν τα θυμάμαι στο On Lonely Towers.

Παρατήρηση τέταρτη: Τα πλήκτρα έχουν πάει στο βάθος απλά για να κρατάνε τον τόνο και οι κιθάρες ορίζουν τη μελωδία πλέον. Πόσο μου λείπει ο Mårtenson!

Παρατήρηση πέμπτη: Δεν ταιριάζει αυτό το στυλ “φυσικών” φωνητικών με τα σκληρά μέρη, δε δένουν, ακούγεται παράφωνο, αν μη τι άλλο. Τι του ‘ρθε να τραγουδήσει σαν αποτυχημένη ταινία του ‘50; Το μόνο που κολλάει μ’ αυτό το στυλ είναι το “Singing in the rain”.

Και ποιο είναι το πόρισμα λοιπόν; Δεν αξίζει ο δίσκος; Η απάντηση είναι ότι αξίζει, αλλά αν δεν ξέρετε τους Barren Earth μην τους γνωρίσετε από το “A Complex Of Cages”, γιατί δεν είναι χαρακτηριστικό του τι μπορούν να παίξουν. Στην ερώτηση αν κρατήθηκε ο πήχης ψηλά, η απάντηση είναι “ναι, αλλά …”. Δεν είναι δυστυχώς δίσκος που θα άκουγα από επιλογή – και ακούω πολύ prog, όπως και extreme. Θα δώσω παράδειγμα προς κατανόηση: το “Solitude Pith” είναι πολύ ωραίο, αλλά από τη μέση και μετά (γιατί μέχρι τη μέση το πάλεψα να μην πάω στο επόμενο). Μου φαίνεται ανώριμος, σαν πειραματισμός μίας μπάντας που ψάχνει τον εαυτό της. Και τον είχε βρει τόσο ωραία με το On Lonely Towers

7.5/10
Κλερ Τσιμπουρλά
[email protected]

Greekrebels Banner 07052021-728×90 - 728|90|Greekrebels Banner 07052021-728×90||https://www.greekrebels.gr/epikoinonia/|bothwhale_728x90 - 728|90|whale_728x90|||bothRodStudios_728x90 - 728|90|RodStudios_728x90|||bothnano designs 728×90 - 728|90|nano designs 728×90||https://www.facebook.com/Nanodesignart/|bothhaursen2 - 728|90|haursen2||https://www.facebook.com/HaursensGuitarWorkshop/|both
20000
110

Related posts

Leave a Comment

Leave a review

X