Το επικό metal είναι ένα ιδίωμα που μας έχει συνηθίσει στα άκρα. Στα σχήματα που το εκπροσωπούν θα είναι ή του ύψους ή του βάθους. Όταν είναι του ύψους γράφουν χρυσές σελίδες στην ιστορία της μουσικής μας ενώ όταν είναι του βάθους… πιστεύω ότι θα ήταν άκρως ευγενικό να περιγράψω τέτοιες στιγμές το καλύτερο ως γραφικές.
Οι Sangreal λοιπόν είναι ένα νέο σχήμα στον χώρο που αποτελείται όμως από “καραβάνες” του ιδιώματος. Πρώτο τρανταχτό όνομα ο Gabriele Grilli που τον θυμόμαστε χαρακτηριστικά από τον πρώτο, τιτάνιο, δίσκο των Doomsword. Μαζί του ο Πάρις Λάμπρου στο μπάσο (ex-Arryan Path, Astronomicon), ο Alessandro Battini (Dark Horizon, Ghost City) στα πλήκτρα, ο Francesco Russo (ex- Shadows Of Steel) στις κιθάρες και ο Matti Auerkalio (Ultimatium, Katra) στα τύμπανα. Όμως πρώτο βιολί σε όλους αυτούς είναι ο κιθαρίστας Jahn Carlini (Great Master), του οποίου οι Sangreal είναι πνευματικό παιδί. Πολυεθνική ομάδα λοιπόν!
Πάμε στην μουσική. Οι Sangreal αρέσκονται ως επί το πλείστον στις mid tempo συνθέσεις, με πλούσιες επενδύσεις από πλήκτρα (γενικά γίνεται ένας “χαμούλης” όσον αφορά το βάθος των συνθέσεων και υπάρχει πολύ “ζουμί” για τον προσεκτικό ακροατή). Η χαρακτηριστική φωνή του Grilli “κουμπώνει” πολύ καλά πάνω στο υλικό. Υπάρχει μεγάλη ποικιλία και είναι μια από τις λίγες φορές που σχεδόν κάθε κομμάτι είχε κάτι διαφορετικό να προσφέρει.
Προσωπικά μου έφεραν στο νου ένα κράμα από Warlord/Arryan Path (σ.σ.: λογικές αναφορές πιστεύω και οι δύο). Στιχουργικά είναι επίσης πολύ ενδιαφέροντες μιας και καταπιάνονται με αρκετά θέματα, όπως ο μυστικισμός, οι μύθοι κ.α. Δύσκολο να επιλέξω αγαπημένο άσμα μιας και η αλήθεια είναι πως όλες οι συνθέσεις μου άρεσαν αρκετά. Ελπίζω οι Sangreal να μην είναι απλά “ένα ακόμα project” αλλά να υπάρχει και η ανάλογη συνέχεια από αυτούς. Σίγουρα έχουν να προσφέρουν αρκετά αν κρατήσουν την ποιότητα σε τέτοιο καλό επίπεδο.
8/10
Μιχάλης Νταλάκος
mdalakosreports@gmail.com
