Βλέποντας αρχικά τις φωτογραφίσεις της μπάντας, απογοητεύτηκα σε σημείο να καταριέμαι την ώρα και την στιγμή που άνοιξα τον φάκελο. Σκέφτηκα ότι δεν παίζει για κανέναν λόγο να παίζουν κάτι αξιόλογο, έλα που είχα λάθος, μεγάλο λάθος, με το που πατάω το play, άρχισαν με γρήγορους σταδιακούς ρυθμούς να μου κάνουν όλο και καλύτερη εντύπωση. Οι Saturnian αποτελούν κομμάτι του Συμφωνικού Black metal και παίζουν πιο συγκεκριμένα οπερετικές γραμμένες συνθέσεις, σε στυλ μεταγενέστερων Dimmu Borgir και Emperor, με κλασικά Shagrath φωνητικά και το όλο ατμοσφαιρικό, λυρικό υπόβαθρο της σκηνής. Αρχικά βλέπουμε μία έκρηξη, μία extreme μουσική έκρηξη, από δυνατές, απόκοσμες κιθάρες και ντραμς που σπέρνουν. Το θέμα για το γιατί ακούγονται τόσο επιθετικά και ωραία είναι επειδή χτίζουν την θέληση του κοινού. Το καταφέρνουν αυτό με τα λυρικά μέρη ανάμεσα στα riffs και μετά με ένα “bam” ο κάθε ακροατής αφήνεται στα χέρια των πέντε Άγγλων. Καθώς συνεχίζουμε ξεφεύγουμε από τα δεσμά των επιρροών κατά μεγάλο βαθμό, βλέποντας αρκετά καινοτόμα μέρη μετά το πέμπτο, έκτο κομμάτι. Βλέπουμε ένα συγκρότημα που στέκεται καλά στα πόδια του, που χαράζει τον δικό του δρόμο. Αξίζει να σημειωθεί ότι η παραγωγή δεν είναι καθόλου τυχαία, μιας και έγινε από τον Russ Russell που έχει συνεργαστεί στο παρελθόν με μπάντες όπως: Dimmu Borgir, Evile, Napalm Death κ.α. Οπότε βλέπουμε ένα συγκρότημα που έχει συνδυάσει άρτια κάθε στοιχείο που επιχειρεί να παίξει. Σίγουρα θα γνωρίσουν σχετική αναγνώριση και ας έχουν πολλά κοινά με άλλα συγκροτήματα που ήταν στον μουσικό χώρο πολύ πιο πριν από αυτούς.
7,5/10
Αλέξανδρος Κωνσταντουράκης