Εκεί που είναι γιορτινές οι μέρες, φάε στη μάπα Death/Grindcore.. Τέλος πάντων, τουλάχιστον αυτή τη φορά η παραγωγή ήταν καλή ώστε να κάνει το άκουσμα υποφερτό για όποιον δεν αντέχει το είδος. Blastbeat άπειρα, οι πενιές στις κιθάρες ασταμάτητες και τα φωνητικά βόθρος! Ωστόσο, αξίζει να αναφέρω πως εδώ το αποτέλεσμα είναι αρκετά καλό σε σχέση με αυτά που έχω συνηθίσει να ακούω. Οι μελωδίες στις κιθάρες ήταν ξεκάθαρες και ο drummer (αν είναι φυσικό το διπέταλο) είναι τρομερός! Το “Gutmulch” έδωσε πολύ πόνο και μπορώ να πω πως μου άρεσε τόσο ώστε να το ξανακούσω στο μέλλον (μεγάλη κουβέντα αυτή που λέω για όποιον με ξέρει)! Αυτό που μ’ άρεσε περισσότερο είναι οι φωνητικοί διάλογοι σε κομμάτια όπως το “The Woodsman” όπως και τα κιθαριστικά σόλο σε όλα τα κομμάτια τα οποία ήταν εξαιρετικά, καλογραμμένα και μελωδικά! Η ενέργεια που βγαίνει από τη studio δουλειά της μπάντας είναι απίστευτη. Τα φωνητικά μου θυμίζουν τους αγαπημένους SepticFlesh, βαριά και σου τρυπάνε την ψυχή! Αν θα ζητούσα κάτι θα ήταν να υπήρχε λίγο περισσότερο μπάσο στην μίξη του ήχου και τότε θα ήμουν στο 100% ευχαριστημένη. Προσωπικό αγαπημένο το “Skullscraper” για το Sabbath-ικό του riff που μου κόλλησε. Σε γενικές γραμμές, δεν περίμενα να πω αυτό αλλά οι Scalpel είναι αυτοί που υπενθυμίζουν , πως δεν μπορούν όλοι να παίξουν Death/Grindcore, πρέπει λίγο πολύ «να το ‘χεις» και σ’ αυτούς εδώ δε λείπει τίποτα. Δυστυχώς δεν έχω τη γνώση να κατονομάσω τις επιρροές τους, αλλά σε ένα κομμάτι όπως το “Mincemaster” το groove δεν μπορεί να μην σου φέρει στο μυαλό τους Lamp Of God. Πολύ καλή δουλειά, αξίζει να τ’ ακούσετε!
8.5/10
Ντένια Παλαιολόγου
