Οι Seagall μας έρχονται από την παγωμένη Ρωσία και είναι το δημιούργημα της κυρίας Elena Seagalova που το ξεκίνησε αρχικά σαν solo project. Η εν λόγω κυρία έχει κερδίσει πάμπολλους διαγωνισμούς κιθάρας και αποφάσισε να το μετατρέψει σε full μπάντα και κάπως έτσι δημιουργήθηκε το instrumental rock συγκρότημα. Πολλές επιρροές από την Ανατολή, καθώς οι κλίμακες στις συνθέσεις του “Hidden Ego” μυρίζουν και ζέχνουν Ανατολή με κάποιες funk, fusion και progressive πινελιές να δένουν το σκηνικό. Είναι ωραίο να βλέπεις στα ηνία μιας instrumental μπάντας μια κυρία, και αυτό πιστεύω είναι και θέμα marketing. Αλλά πραγματικά όταν ακούσεις τις συνθέσεις το μυαλό σου ξεφεύγει από τα στεγανά και τις προκαταλήψεις και απολαμβάνεις κάθε νότα. Για τους γνώστες του αντικειμένου η Elena είναι μαέστρος, άψογη, αψεγάδιαστη, με σωστές δυναμικές (βλ. Sultry Middlay), ωραίο, σωστό, καθαρό ήχο. Στα solos δεν μπουρμπουληθιάζει (καινούριος υπέρ – τεχνικός όρος που μόλις έβγαλα) άσκοπα, είναι to – the – point (άλλος ένας) και χωρίς περίσσιες φαμφάρες. Όλη η μπάντα από πίσω είναι και αυτοί εκπληκτικοί και τεχνικοί και φυσικά δεμένοι. Σε κάποια κομμάτια νομίζω πως κάτι λείπει, όπως στο αρχικό, ίσως μια εκτόνωση, ένα μπραφ, αλλά κατά τα άλλα οι συνθέσεις είναι πολύ σωστές με αρχή, μέση και τέλος και αρκετά προσεγμένες. Η κιθαριστική δουλειά είναι αρκετά «διαβασμένη» με πολλές τεχνικές που το εκπαιδευμένο αυτί μπορεί να ξεχωρίσει άνετα. Από την άλλη το όχι και τόσο εκπαιδευμένο αυτί μπορεί να την βρει άνετα με τα κομμάτια καθώς είναι αρκετά διασκεδαστικά θα έλεγα με έξυπνες ιδέες και μελωδίες και riffs που μπορεί να σου κολλήσουν. Για τους οπαδούς των instrumental να ένας διαφορετικός δίσκος με γυναίκα στα ηνία που θα απολαύσετε.
7/10
Τένια Λάρδα
