Oι Ship Of Theseus, για όσους δε γνωρίζουν, πρόκειται για μία μπάντα-πρότζεκτ από την Ιταλία και αυτό εδώ είναι το ντεμπούτο full-length τους. Το ύφος του δίσκου κινείται στο χώρο του μοντέρνου μέταλ, ενώ ακούμε και κάποια πιο progressive στοιχεία εδώ κι εκεί ενώ, σύμφωνα με τη μπάντα, έχει επιρροές από σχήματα όπως είναι οι Metallica, Slipknot, Devin Townsend και Nevermore. Αρκετά φιλόδοξο σαν ιδέα το πάντρεμα όλων αυτών των διαφορετικών ήχων μαζί, στο τέλος όμως, το συγκρότημα δεν έχει δημιουργήσει και κάτι το τρελό.
Ο δίσκος στο σύνολό του ακούγεται ευχάριστα κι έχει ροή, κάτι που είναι υπέρ του συγκροτήματος, στο τέλος της ημέρας όμως, δε μένει σχεδόν τίποτα στον ακροατή. Και δίσκος χωρίς replay value, αυτόματα καθίσταται μέτριος. Εδώ όμως, έχουμε να κάνουμε με ένα μέτριο, αλλά «προς τα πάνω» μέτριο δίσκο. Το καλό με το The Paradox, είναι ότι το τελικό αποτέλεσμα δεν ακούγεται νερωμένο, όπως γίνεται με πολλούς σημερινούς progressive δίσκους, και αυτό μόνο υπέρ τους μπορεί να είναι. Τα κομμάτια ναι μεν δεν έχουν replay value, έχουν όμως μεστότητα, όγκο και ευδιάκριτα riffs χωρίς πεντακόσια άλλα πράγματα από πίσω. Εκεί που πρέπει να ρίξει δουλειά το συγκρότημα, είναι στη συγκέντρωση των ιδεών τους και στη μετουσίωση αυτών μέσα στα τραγούδια τους. Δεν είμαι σε θέση να γνωρίζω κάτω από ποιες συνθήκες γράφτηκε το υλικό, όμως το αποτέλεσμα δείχνει μια προχειρότητα, σαν το κάθε τραγούδι να γράφτηκε στο εικοσάλεπτο. Πάντως, εφόσον εδώ έχουμε να κάνουμε με ένα ντεμπούτο, αυτό σημαίνει πως οι αστοχίες μπορούν να συγχωρεθούν σε ένα βαθμό, χωρίς αυτό να σημαίνει ότι θα κάνουμε τα στραβά μάτια.
Εν κατακλείδι, εάν συγκεντρωθούν λίγο παραπάνω στις συνθέσεις τους και σε αυτό που θέλουν να παίξουν, έχουν δυνατότητες να μας απασχολήσουν μελλοντικά.
6.5/10
Θοδωρής Κατσικονούρης
[email protected]
