Τέσσερα χρόνια μετά την κυκλοφορία του αυτοχρηματοδοτούμενου ντεμπούτου τους “Blank Core Inn” και με αλλαγμένη κατά 2/5 σύνθεση, επιστρέφουν για να ταράξουν τα νερά με την δεύτερη κυκλοφορία τους, το εξαιρετικό “The Skyline Fission”. Αρχικά στις τάξεις της μπάντας ανήκει ο drummer Γιάννης “Μόας” Μωυσίδης (Sonata Antartika, Decay Greed), ο οποίος έχει “ζωγραφίσει” ενώ πίσω από το μικρόφωνο βρίσκεται ο χαρισματικός frontman John Howard (Threat Signal, Arkea), ο οποίος έχει δώσει άλλη πνοή στην όλη δουλειά. Η ηχογράφηση του δίσκου στο μεγαλύτερο μέρος του πραγματοποιήθηκε εν Αθήναι και τα Growl Studios με μηχανικούς ήχου τους (“παλιούς” της μπάντας) CRS, Στέλιο Νάνο και Sinnik Al ενώ τα φωνητικά ηχογραφήθηκαν στα Woodward Avenue Studios, στο Ontario του Καναδά, όπου εκεί έγινε η μίξη και το mastering από τον Jon Howard. Ο δίσκος μπαίνει με το “Rumors About Steps Secure”, ένα intro που ξεκινά με synths και αποτελεί το έναυσμα της έναρξης πριν το “The Weakened’s Rest” ξεκινήσει και με την είσοδο του ο Howard σε πιάνει από την μούρη και σου δείχνει πόσο επιβλητικός frontman είναι. Βαριές groovy κιθάρες με ιδανικές “πλάτες” από τα synths, εκπληκτικό solo και με έναν πολύ ωραίο ιντερλούδιο στην μέση συντελούν το πρώτο κομμάτι του δίσκου ενώ στα “Wreck Age” & “Corridors Swirl” που επακολουθούν συναντάμε άλλες έξυπνες τεχνοτροπίες. Στο πρώτο δε αποτελεί τρελή “μαγκιά” η πανέξυπνη κίνηση να χρησιμοποιηθεί ακουστική κιθάρα που σε συνδυασμό με τα αρμονικά φωνητικά, ένα ultra catchy refrain και το εξαιρετικό beatdown σε στέλνει αδιάβαστο ενώ το δεύτερο ξεκινά επίσης ακουστικά πριν το κυρίως μπάσιμο του κομματιού όπου το όλο groove πλαισιώνεται με το ιδιαίτερο “sampling alike” των τυμπάνων και την προσθήκη των growls στα ιδιαίτερα μελωδικά φωνητικά. Από κει και πέρα η κορύφωση του δίσκου έρχεται με τα “Downcast Parade” & “Guiding Blight”. Ότι και να πεις γι’ αυτές τις δυο εξαιρετικές συνθέσεις είναι λίγο. Το “Downcast…” ξεκινά ίσως με το πιο επιθετικό intro riff του δίσκου και εκεί ξεκινάς και mosh-άρεις. Το απίστευτο ιντερλούδιο με ακουστική κιθάρα, τα μελωδικά φωνητικά, η εναλλαγή των καθαρών/growls σε στέλνει και απίστευτα ταιριαστά synths σε διαολοστέλνουν πριν το “Guiding Blight” εμφανιστεί στον ορίζοντα. Proggy γρήγοροι ρυθμοί με ωραία κοφτά riffs, φοβερά φωνητικά και ένα solo που τσακίζει κόκαλα. Εύκολα η αγαπημένη μου σύνθεση του δίσκου. Εκεί κάπου ο δίσκος τείνει σχεδόν να κλείσει με το “Ceased The Days”. Ευθύ, edgy φωνητικά, ακραία riff-ο-λογία, το κομμάτι όπου το rhythm section της μπάντας οργιάζει. Κόψιμο “σφαλιάρα” που δεν το περιμένεις, με αρμονικά φωνητικά και ακουστική κιθάρα για να έρθει ένα μελωδικό solo ιδιαίτερα ταιριαστό. Το “Last Solace Attempt” αποτελεί πια το outro του δίσκου με τα πλήκτρα στην αρχή σου συντελούν μια θλιμμένη ατμόσφαιρα αλλά εκεί είναι που την πατάς φίλτατε ακροατή. Ακουστικές κιθάρες δίνουν την θέση τους σε δαιμονιώδη riffs με ένα φοβερό solo να σε στέλνει! Το ιδανικότερο τελείωμα του δίσκου. Τι σου μένει μετά από αυτό να κάνεις; Πατάς απλά το “repeat” γιατί με μόνο 40 λεπτά διάρκεια δεν τον χορταίνεις! Τον βρίσκεις στο δισκοπωλείο, τον αγοράζεις και έχεις μια εκπληκτική δουλειά. Οι λάτρεις του progressive metalcore/djent να σπεύσουν δίχως δεύτερη σκέψη!
9/10
Νίκος Σιγλίδης
