Πρώτη φορά στη μέχρι τώρα θητεία μου στο webzine που μου ανατίθεται για κριτική thrash δίσκος. Ευχάριστη αλλαγή οφείλω να ομολογήσω, χωρίς να έχω και τις πιο βαθιές γνώσεις στο είδος. Τώρα βέβαια ποιοι είναι οι Solitary, μέχρι στιγμής δεν είχα ιδέα. Άσχετα όμως με το τι γνωρίζω εγώ, οι Άγγλοι thrashers υπάρχουν στη πιάτσα από το 1994 και μετρούν μαζί με τη νέα δουλειά τους “The Truth Behind The Lies”, τέσσερα άλμπουμ. Ωστόσο με πορεία 27 χρόνων και τόσες λίγες δουλειές στο βιογραφικό τους, δεν είναι ιδιαίτερα άξιο απορίας γιατί το όνομά τους δεν είναι γνωστότερο παραέξω.
Το “The Truth Behind The Lies” αποτελείται από συνολικά οκτώ κομμάτια διάρκειας σχεδόν 37 λεπτών. Τόσο ακριβώς όσο χρειάζεται ένας τέτοιος δίσκος, χωρίς να κουράσει. Στο μουσικό μέρος οι Solitary δε πρωτοτυπούν και νομίζω πως δε το σκοπεύουν κιόλας. Thrash metal της αμερικάνικης σχολής και συγκεκριμένα πολύ περισσότερο αυτής των Testament, με τον Richard Sherrington στα φωνητικά να διαθέτει μια πολύ κοντινή χροιά στον Chuck Billy.
Σε γενικές γραμμές η μπάντα παίζει καλά. Τα riffs υπάρχουν και σε αρκετά σημεία είναι παραπάνω από καλά, ενώ leads και τύμπανα είναι όσο μέσα στο κλίμα χρειάζεται. Παρόλα αυτά, κάποιος που θέλει να ακούσει thrash metal φαντάζομαι πως έχει στο μυαλό του οργή, ξύλο και ίσωμα. Οι Solitary δε τα προσφέρουν ακριβώς ή μάλλον τα τσιγκουνεύονται λίγο. Ούτε είναι τόσο ακραίοι όσο π.χ. οι Slayer, ούτε τόσο διανοούμενοι όσο οι Testament για να δικαιολογήσουν μια πιο «έντεχνη» προσέγγιση του thrash. Παίζουν μάλλον ακριβώς όπως λογικά έμαθαν στην αρχή της σύστασης της μπάντας, απλά δίνεται η αίσθηση πως ούτε θέλουν αλλά ούτε μπορούν για παραπάνω. Στη περίπτωση τους νομίζω πως ταιριάζει ακριβώς η ξένη παροιμία: «δεν μπορείς να μάθεις σε ένα γέρικο σκυλί νέα κόλπα».
Ενδεχομένως μια λίγο πιο ζωντανή παραγωγή να τους έδινε μια επιπλέον ώθηση καθώς χάνουν αρκετά από τα τύμπανα, τα οποία ακούγονται σχετικά άνευρα. Κατά τα αλλά, ο δίσκος σαν σύνολο έχει μια καλή ροή και φυσικά υπάρχουν και σημεία που όντως φαντασιώνεσαι pit, wall of death και αλλά τέτοια ευγενή αθλήματα, σε κομμάτια όπως το ομώνυμο, το “Catharsis” ή το “Spawn Of Hate”. Τώρα, αν το “The Truth Behind The Lies” αξίζει να μπει στη δισκοθήκη σας, εξαρτάται από το ποσά κόκκαλα έχετε σπάσει σε ανάλογες συναυλίες στο παρελθόν και από το πόσο ξεροκέφαλο προτιμάτε το thrash σας.
6/10
Βασίλης Μπατίλας
vasilis_vd@hotmail.com
