Νιοστό δισκογραφικό πόνημα για τον Καναδό γερόλυκο Pat Travers που παρά τα 60 του χρόνια (τα κλείνει τον ερχόμενο Απρίλιο) δε λέει να το βάλει κάτω. Ο κατά κόσμον Patrick Henry Travers ξεκίνησε την καριέρα του παίζοντας ατόφιο hard rock με καλλιτεχνικές κορυφές (για τον γράφοντα) τα “Putting It Straight” και “Heat In The Street” και εμπορικές τα “Crash And Burn” και “Radio Active”. Έχει συνεργαστεί με μουσικούς παγκοσμίου κλάσης όπως οι Nicko McBrain, Tommy Aldridge και Carmine Appice ανάμεσα σε πολλούς άλλους, πέρασε από blues, country, mainstream χωράφια και στο “Can Do” μας υποσχέθηκε ένα back to roots album. Εν μέρει ο αγέραστος γητευτής της εξάχορδης τα καταφέρνει αλλά κακά τα ψέματα, το “Can Do” είναι ένα άνισο album. Έχει κάποια καλά, πολύ καλά τραγούδια όπως το εναρκτήριο ομότιτλο, το “Stand Up”, το “Diamond Girl”, το “Armed And Dangerous” και το instrumental “Keep Calm & Carry On”. Υπάρχουν όμως και πολλές αδιάφορες AOR και κυρίως country στιγμές που στην καλύτερη των περιπτώσεων θυμίζουν τις μπουρούχες που κυκλοφορεί τα τελευταία 20 χρόνια (μ’ εξαίρεση το “Have A Nice Day”) ο Bon Jovi. Η διασκευή στο κλασικό “Here Comes The Rain” των Eurythmics είναι καλούτσικη και καλοδεχούμενη. Φυσικά και δεν πρόκειται να κράξω έναν αγαπημένο μουσικό που έχει επηρεάσει κόσμο και κοσμάκη κι έχει προσφέρει τα απίστευτα στο αγαπημένο μου μουσικό όργανο. Δεν περίμενα άλλωστε μετά από τριάντα χρόνια να ξεπεράσει τον εαυτό του. Αυτό αισθάνθηκε να παίξει και αυτό έκανε. Υπήρξαν στιγμές που με κράτησε και άλλες όχι. Στους παλιούς θα το σύστηνα για μια απλή ακρόαση, στους νεότερους ούτε γι’ αστείο. Πιάστε για διάβασμα από τα 70’s, εκεί είναι η μαγεία….
6/10
Παναγιώτης Παπαλεξόπουλος
