Πέμπτος δίσκος για τους Soulskinner αισίως, οι οποίοι μετράνε πλέον εικοσαετία στο χώρο. Η αλήθεια είναι ότι ανυπομονούσα αρκετά για αυτή την κυκλοφορία μιας και είμαι οπαδός της μπάντας και την έχω δει αρκετές φορές σε συναυλίες στο παρελθόν. Συν τοις άλλοις, ο προηγούμενος δίσκος τους, το “Descent To Abaddon” είναι και ο αγαπημένος μου οπότε έχετε μια εικόνα. Σε αυτό εδώ το album λοιπόν, οι Soulskinner αλλάζουν αισθητά το στυλ τους και θα έλεγα πως ακούγονται πιο μελωδικοί με ένα melodic black metal προσωπείο.
Το θέμα μου είναι πως αυτό το στυλ μου ακούγεται αρκετά αταίριαστο για τη συγκεκριμένη μπάντα, καθώς μας έχουν συνηθίσει σε βαρύτερους και πιο κάφρικους ήχους και αυτή η μεταβολή ήταν κάπως απότομη. Ανέκαθεν είχαν μελωδικές πινελιές στο death metal τους και κυρίως στις τελευταίες δουλειές τους αλλά σε αυτό το δίσκο, τόσο η μελωδία όσο και το mid-tempo κυριαρχούν. Δε θεωρώ σε καμία περίπτωση το δίσκο κακό. Υπάρχουν δυνατές στιγμές μέσα όπως το “The Destroyer Of Worlds” και το “The Principles Of Truth”, όμως πέραν αυτών των κομματιών δυστυχώς δεν κατάφερα να ξεχωρίσω κάτι άλλο.
Δεν ξέρω αν αυτός ο δίσκος ήταν απλώς κάποιο πείραμα ή αν θα ακολουθήσουν αυτό το στυλ από εδώ και πέρα αλλά σίγουρα αυτό που ακούμε είναι ένα καθαρά μεταβατικό στάδιο για τη μπάντα. Τώρα, κατά πόσο θα καταφέρω να εκτιμήσω στο 100% αυτό το νέο τους στυλ, μόνο ο χρόνος θα το δείξει. Πάντως για την ώρα, θα μείνω στις προηγούμενες κυκλοφορίες τους και πιο συγκεκριμένα στο “Descent To Abaddon” που το θεωρώ την πιο ολοκληρωμένη τους δουλειά μέχρι στιγμής.
Γνωρίζω πάντως ότι η νοοτροπία του συγκροτήματος είναι να εξελίσσεται και να βρίσκει συνεχώς νέους τρόπους έκφρασης και αυτό είναι κάτι το οποίο σέβομαι και με βρίσκει 100% σύμφωνο. Απλά αυτός ο τρόπος έκφρασης που έχουν επιλέξει εδώ δε μου ακούγεται ως ο ιδανικός για ένα τέτοιο συγκρότημα. Τουλάχιστον για την ώρα.
5,5/10
Θοδωρής Κατσικονούρης
[email protected]
