Είμαι πάντα ανοιχτός σε προτάσεις συγκροτημάτων που προσπαθούν να αναμίξουν διάφορα είδη μουσικής αρκεί να μην καταλήγουμε σε σαλάτα. Οι SpiritWorld είναι μια τέτοια περίπτωση μιας και στην διάρκεια της σύντομης καριέρας τους, υπάρχουν από το 2017, δεν έχουν διστάσει να αναμίξουν πολλά και ενδιαφέροντα θέματα. Διαβάζοντας το θέμα του άλμπουμ, μια μελλοντική δυστοπική έκδοση της Άγριας Δύσης, είχα μεγάλες προσδοκίες για την δουλειά αυτή.
Το “Deathwestern” είναι το δεύτερο άλμπουμ του σχήματος μετά το “Pagan Rhythms” του 2020. Το πνευματικό παιδί του τραγουδιστή Stu Folsom προσφέρει υλικό συχνά πυκνά από την ίδρυση του με singles, EPs και splits. Η διάρκεια του άλμπουμ με είχε επίσης προϊδεάσει πολύ θετικά μιας και τριάντα λεπτά και κάτι ψηλά ακραίου metal πιστεύω πως είναι ιδανικός συνδυασμός.
Το intro “Mojave Bloodlust” με έβαλε στο κλίμα για τα καλά περιμένοντας να ακούσω κάτι το πρωτότυπο. Έπεσα πολύ έξω. Στο σύνολο του το “DeathWestern” ηχεί σαν thrash metal β’ διαλογής με πολλά στοιχεία από Slayer ενώ παράλληλα η hardcore στιγμές του είναι χιλιοπαιγμένες. Αυτό είναι και το σημαντικότερο πρόβλημα όμως. βγάζοντας το όμορφο περιτύλιγμα και αφήνοντας το υλικό γυμνό ο ακροατής παίρνει στα χέρια του κάτι το πολύ βασικό και το χειρότερο, κάτι το επαναλαμβανόμενο!
Πέρα από κάποιες συνθέσεις, όπως το πολύ δυνατό “Ulcer”, το συγκρότημα στην απλότητα του επαναλαμβάνεται έντονα, με αποτέλεσμα παρά την μικρή διάρκεια να υπάρχουν σχεδόν πανομοιότυπα τραγούδια που με έκαναν να απορώ αν κάτι έγινε και πήγε… πίσω το άλμπουμ! Η λογική πιστεύω διατάζει ένα τόσο μικρό σε διάρκεια άλμπουμ να έχει να προσφέρει αρκετή ποικιλία κάτι που εδώ δεν μπορώ να πω ότι το εντόπισα.
Οι SpiritWorld είναι ένα καλοστημένο συγκρότημα όμως πρέπει να καταλάβουν ότι δεν κάνουν τα «φρου φρου» και τα αρώματα την διαφορά σε έναν δίσκο. Κάτω από άλλες συνθήκες πιστεύω ότι θα είχαμε κάτι πολύ ενδιαφέρον. Ελπίζω το συγκρότημα να με κερδίσει με την επόμενη δουλειά του.
6/10
Μιχάλης Νταλάκος
mdalakosreports@gmail.com