Οι Γερμανοί Stahlmann παίζουν ένα δυνατό μείγμα από Die Krupps και Rammstein, με τους Rammstein να είναι η πιο έντονη επιρροή τους σε βαθμό που μπορεί να τους μπερδέψεις! Η γλώσσα είναι εξ’ ολοκλήρου στα Γερμανικά, το οποίο ποτέ δεν το κατάλαβα, όπως και στους Rammstein, μιας και πότε δεν θα έχεις την αναγνώριση που θες σαν γκρουπ εφόσον η γλώσσα που εκφράζεσαι είναι η μητρική σου (σ.σ.: οι Rammstein ίσως εξαιρούνται λόγω ταινιών και γενικά διαφορετικής προβολής). Αυτό εννοείται ότι δεν είναι κακό απλά δεν μπορείς να έχεις βλέψεις εκτός χώρας στην συγκεκριμένη φάση.
Μουσικά όπως ανέφερα οι κυρίες επιρροές τους είναι οι Die Krupps και οι Rammstein αλλά ευτυχώς οι συνθέσεις είναι πολύ καλές, ναι οι επιρροές υπάρχουν, υπάρχουν σημεία που τα θυμίζουν αλλά κακά τα ψέματα, ο τροχός δεν ανακαλύφτηκε τώρα. Κομμάτια που σίγουρα ξεχωρίζουν είναι το ομώνυμο “Bastard”, με το ρεφρέν να σου κολλάει και να ανεβάζεις την ένταση στο αμάξι (ώσπου ξαφνικά συνειδητοποιείς ότι η ώριμη κυρία με το σεμεδάκι στο ταμπλό στο διπλανό αμάξι σε κοιτάει έντρομη). Δυστυχώς δεν μπορώ να πω κάτι για το στιχουργικό κομμάτι μιας και τα γερμανικά μου είναι μηδέν. Άρα για να καταλήξουμε μιλάμε για ένα δυνατό με στοιχεία industrial δίσκο που σίγουρα οι οπαδοί των Rammstein θα τον χαρούν.
Δισκογραφικά οι Stahlmann βρίσκονται στην πέμπτη τους δουλειά μετά από ένα διάλειμμα 2 χρόνων με το “CO2” το όποιο μάλιστα είχε φτάσει στο νούμερο #22 της Γερμανίας. Αν κάνουν το ήχο τους ποιο προσωπικό, ποιο χαρακτηριστικό και σίγουρα αν συμπεριλάβουν τα αγγλικά στο μενού τους, θα μιλάμε για μια πολύ καλή περίπτωση.
7/10
Δημήτρης Εμμανουήλ
[email protected]
