Σήμερα θα ασχοληθούμε με μία ακόμα καινούρια μπάντα και την πρώτη κυκλοφορία της. Ο λόγος για τους Καναδούς Naitaka, οι οποίοι σχηματίστηκαν πριν δυο χρόνια και έχουν στις τάξεις τους την τραγουδίστρια των επίσης Καναδών Mortillery, Cara McCutchen. Τον Μάιο του 2020 ξεκίνησαν την ηχογράφηση του πρώτου τους EP, ενώ λίγους μήνες μετά είχαν και την πρώτη τους απώλεια, αφού ο δεύτερος κιθαρίστας τους αποχώρησε από την μπάντα, και ως κουαρτέτο πλέον μας παρουσιάζουν την πρώτη τους ομώνυμη δουλειά.
Το “Naitaka” περιέχει τέσσερα τραγούδια συνολικής διάρκειας δεκαοχτώ λεπτών. Η μουσική είναι κυρίως thrash metal αλλά ακούγοντας τα κομμάτια θα βρούμε και στοιχεία heavy metal και NWOBHM. Τα καταιγιστικά thrash σημεία είναι άφθονα, χωρίς όμως να είναι πάντα γρήγορα, αφού η κιθάρα και τα τύμπανα διατηρούν τη βαρύτητά τους και στις πιο mid-tempo στιγμές, προς τέρψιν του ακροατή. Πολλά όμως είναι και τα μελωδικά κοψίματα, αφού οι Naitaka αρέσκονται στο να ρίχνουν συχνά τους ρυθμούς και να μπαίνουν σε ατμοσφαιρικά μονοπάτια, με τη κιθάρα να αναλαμβάνει έναν σαφώς πιο μελωδικό ρόλο.
Έντονη είναι, επίσης, η old-school αισθητική που υπάρχει και που οφείλεται κυρίως στα τραχιά και φωναχτά φωνητικά της Cara, στην ίδια τη μουσική με τα NWOBHM περάσματα και με τα galloping riffs αλλά και στην παραγωγή του δίσκου που δεν είναι τόσο καλογυαλισμένη. Τα τύμπανα, για παράδειγμα, ακούγονται πιο ξερά, ενώ και ο γενικότερος ήχος δεν ακούγεται πολύ γεμάτος, γεγονός που σου φέρνει στο μυαλό παλιότερους δίσκους
Θα έλεγα πως το πρώτο EP των Καναδών λειτουργεί περισσότερο σαν εισαγωγή στη μουσική τους και σαν προπομπός του τι πρόκειται να επακολουθήσει. Και ο Troy Melnyk στην κιθάρα και ο Tyler Dake στα τύμπανα και ο John Shippit στο μπάσο κάνουν ωραία δουλειά και φαίνεται ότι υπάρχει δεξιοτεχνία από μέρους τους. Για την Cara McCutchen δεν νομίζω ότι χρειάζεται ειδική ανάλυση για τη φωνή της, καθώς όσοι έχουν ακούσει Mortillery ξέρουν ότι έχει ωραία και πολύ χαρακτηριστική φωνή και ταιριάζει σε thrash δίσκους.
Ακούγοντας κανείς το “Naitaka” είναι σίγουρα ότι θα περάσει ωραία, ειδικά αν είναι οπαδός του thrash και του heavy metal και της γενικότερης old-school αισθητικής. Δεν υπάρχει βέβαια κάτι που θα μείνει στο μυαλό του και ίσως δεν επιστρέψει και στο δίσκο μετά από μια-δυο ακροάσεις. Πάντως, όπως και να ‘χει, θα πρέπει να έχει γενικά στο νου του τους Καναδούς, καθώς είναι βέβαιο πως η πρώτη ολοκληρωμένη κυκλοφορία τους θα είναι πολύ καλή.
6/10
Μίνως Ντοκόπουλος
[email protected]
