Δε κρύβω πως έχω μια ιδιαίτερη αδυναμία στα instrumental albums. Ειδικά όταν αυτά αναμιγνύουν τη jazz και τη fusion με έναν πιο σκληρό ήχο, λιώνουν στον player μου για πολύ καιρό. Μια τέτοια περίπτωση είναι και το One Step Beyond που πραγματικά με κέρδισε από τη πρώτη στιγμή. Με έναν τιτάνιο ήχο που παραπέμπει σε μπάντες τύπου Meshuggah, οι Step In Fluid φτιάχνουν ένα άλμπουμ που groov-άρει ακατάπαυστα και μέσα σε όλο αυτό το ρυθμικό ορυμαγδό ακούς jazz και fusion με τέτοια αμεσότητα που δύσκολα ξανασυναντά κανείς. Φυσικά και δε λείπουν οι πιο metal στιγμές, αλλά πάντα με τις περίεργες κλίμακες των παραπάνω μουσικών φορμών. Δε χάνονται ούτε μια στιγμή στην αυτοσχεδιαστική μανία της jazz και πάντα διατηρούν την έννοια του τραγουδιού με συμπαγές δομές και ενορχηστρώσεις. Μεγάλο ατού, το δέσιμο του μπάσου με τα τύμπανα που δημιουργούν μια σφιχτή μέγγενη, με την κιθάρα να σε αποτελειώνει με το βάρος της. Δε θα μπορούσε να λείπει και η μεμονωμένη έστω παρουσία του σαξόφωνου στο “As We Dance”, με ένα καταπληκτικής ωραιότητας solo, ενώ την έξτρα πινελιά δίνουν τα turntables στο “Smooth”. Σίγουρα τέτοια άλμπουμ χαίρουν της εκτίμησης των μουσικών, αλλά πιστεύω πως το συγκεκριμένο ίσως βρει και κοινό εκτός αυτών.
8/10
Γιώργος Τσινάνης
