Ο λαός απαιτούσε περισσότερο Dennis DeYoung και ο τραγουδιστής δεν μπορούσε να το αρνηθεί. Υπάρχουν πολλοί μουσικοί που μετά από έργο δεκαετιών δεν έχουν να αποδείξουν τίποτα παρόλα αυτά δεν βάζουν νερό στο κρασί τους και δεν πέφτουν ούτε καν ένα σκαλί κάτω από τα στάνταρ τους. Ένας από αυτούς είναι και ο Dennis.
Το όνομα του τραγουδιστή είναι φυσικά άρρηκτα συνδεδεμένο με το συγκρότημα με το οποίο έγινε γνωστό, τους Styx. Με αυτούς μεγαλούργησε. Πέρσι πήρε την απόφαση να αποσυρθεί από την δισκογραφία με ένα άλμπουμ γεμάτο αναμνήσεις και φανταστική μουσική. Εξάλλου, μπορεί μια δουλειά να μην είναι τουλάχιστον συγκινητική όταν φέρει σαν τίτλο την διεύθυνση της παιδικής τους ηλικίας;
Ο DeYoung είχε όμως τόσες πολλές ιδέες που ένα “Vol. 2” ήταν αναπόφευκτο και φυσικά καλοδεχούμενο. Εδώ και πάλι συνεργάζεται με μια πλειάδα γνωστών μουσικών. Αξίζει να αναφέρουμε μερικούς. Στις κιθάρες και στο μπάσο ανάμεσα σε άλλους συναντάμε τον Jim Peterik. Ένα solo επίσης χαρίζει ο πολύς Tom Morello. Βασικά θα μπορούσα να γεμίσω μισή σελίδα ονόματα αλλά σταματώ εδώ.
Το “Vol. 2” λοιπόν είναι η λογική συνέχεια του πρώτου μέρους. Εξάλλου το υλικό είχε γραφτεί στην ολότητά του και μετά χωρίστηκε. Πανέμορφο και καλογραμμένο hard rock που δεν φοβάται να λοξοκοιτάζει στο pop αλλά και άλλα είδη που ο Dennis έχει επισκεφτεί στην καριέρα του. Το άλμπουμ ανοίγει με το πολύ δυνατό “Hello Goodbye” και συνεχίζει ακάθεκτο.
Η φωνή του DeYoung είναι, πώς να το πω, αθάνατη. Η άνθρωπος δεν έχει χάσει νότα από την αίγλη του και αυτό είναι από μόνο του εντυπωσιακό. Μιλάμε για έναν άνθρωπο 74 ετών. Κομματάρες έρχονται και φεύγουν, ποιο να αναφέρω; Το φοβερό “Proof Of Heaven” με το τεράστιο refrain του; Μήπως το “There’s No Turning Back Time”; Όταν λέμε ότι ένας καλλιτέχνης αποχωρεί με ένα μεγάλο bang εννοούμε περιπτώσεις όπως ο Dennis DeYoung και τα δύο “26 East”. Εγώ προσωπικά ελπίζω και σε ένα “Vol. 3”…
9/10
Μιχάλης Νταλάκος
mdalakosreports@gmail.com
