Η παρούσα κυκλοφορία είναι η “νέα” ομώνυμη δουλειά των Φινλανδών Palehørse, ή μάλλον η επανακυκλοφορία του “Empyrean & Ophidian” των Amendfoil! Σας μπέρδεψα;! Η αλήθεια είναι πως οι Palehørse είναι οι Amendfoil και οι Amendfoil οι Palehørse! Σας ξαναμπέρδεψα;! Με λίγα λόγια το άλμπουμ αυτό είναι ουσιαστικά μια επανακυκλοφορία, ύστερα από μία νέα βάπτιση της ίδιας της μπάντας με νέο όνομα και χρήση του τελευταίου τους άλμπουμ ως πρώτο, ώστε να κάνουν μία νέα αρχή. Τον λόγο δεν τον κατάλαβα, ούτε τον γνωρίζω ακόμη τουλάχιστον, όμως όπως και να’ χουν τα πράγματα αν κάποιοι είχατε μια μουσική επαφή με το “Empyrean & Ophidian”, σίγουρα ξέρετε λίγο πολύ τι θα περιμένετε ν’ ακούσετε.
Για τους υπόλοιπους, θα περιέγραφα τη μουσική τους ως alternative και αρκετά radio friendly κι εδώ θα σταθώ λίγο ώστε να μοιραστώ μαζί σας μία προσωπική σκέψη-διαπίστωση. Θεωρώ ότι το A.O.R (Adult-Oriented-Rock ή Album Oriented Radio ή όπως παλαιότερα είχα επίσης διαβάσει ως airplay/air friendly on radio, διαλέξτε και πάρετε), ήταν εκείνο που το 1980-1990 θεωρούταν κάπως πιο pop, αλλά στις μέρες μας (αν και τείνει πιστεύω να εκλείψει) θεωρώ πως όσες μπάντες είναι radio friendly τρόπον τινά, ασχολούνται ή κατατάσσονται/ανήκουν σε μια ευρύτερη alternative κατηγορία. Άποψη και ίσως τροφή για σκέψη.
Παρόλ’ αυτά και παρόλη την μακρηγορία μου και τα δέκα κομμάτια είναι αξιόλογα, σωστά δοσμένα και η λίγη έμφαση στα πιο brutal φωνητικά που χρησιμοποιεί το τριμελές σχήμα, αγγίζει λίγο τα όρια του core και δίνει μία αίσθηση όπως εκείνη που συνήθως δίνουν τα συγκροτήματα εξ Αμερικής. Προσωπικά, αν και μουσικά δε θεωρώ το “Palehorse” αδιάφορο, μιας και κιθαριστικές γραμμές καλές έχει και φωνή (Lassi Mäki-Kala), μπάσο (Ville Siivonen), τύμπανα (Samu Honko) προσφέρουν καλές στιγμές, ως αποτέλεσμα το θεωρώ μέτριο και αδιάφορο, δίχως να ξεχωρίσω κάποιο κομμάτι ή στιγμή που θα άξιζε να αναφερθώ ξανά.
Για μία ακρόαση καλό είναι, ή για να ακούσει κάτι το διαφορετικό κάποιος που έχει μπουχτίσει με το οτιδήποτε ακούει εκείνη τη στιγμή, ή έστω ως “χαλί” για να πιείς καμιά μπύρα, καλό είναι, αλλά μέχρι εκεί. Δεν γνωρίζω αν εκείνοι που ακούτε το είδος μπορείτε να βρείτε κάτι το διαφορετικό ή μοναδικό, πάντως οι υπόλοιποι και να προσπεράσετε δε χάσατε και κάτι.
5/10
Μιχάλης “The Lone Werewolf” Κανακουσάκης
[email protected]
