Από τα ηχεία μου αυτή τη στιγμή παίζει με διαφορά ότι καλύτερο έχω ακούσει μέχρι τώρα από τη γειτονική Ιταλία σε black metal επίπεδο. Βέβαια θα μου υπενθυμίσετε και εσείς ότι στους τυφλούς βασιλεύει ο μονόφθαλμος και μάλλον θα έχετε δίκαιο. Για να απευθυνθώ και σε όσους πιθανόν να μην γνωρίζουν από τη χώρα του μεγάλου πολιτικού ηγέτη Silvio Berlusconi δεν έχει βγει και κάτι σοβαρό σε αυτό είδος με τις περισσότερες προσπάθειες να αγγίζουν τα όρια του μέτριου. Για να είμαι και σωστός και έχοντας προσπαθήσει μέχρι τώρα, μάταια όμως να βρω παλιό υλικό και αυτών εδώ, δεν μπορώ με ασφάλεια να σας πω αν όντως είναι καλοί μιας και δεν γνωρίζω αν παλαιότερα έπαιζαν σε παρόμοιο στυλ. Το στυλ της μπάντας θα έλεγα πως είναι ξεκάθαρα σουηδικό με τις υπερ-ταχύτητες να είναι το ευχάριστο και κύριο μοτίβο εδώ. Τα τύμπανα-πολυβόλα αποτίοντας φόρο τιμής σε Marduk και Dark Funeral blast-άρουν ανελέητα και αυτό σίγουρα είναι στα συν του δίσκου. Υπεύθυνος γι αυτό ο νέος drummer της μπάντας, ο οποίος αποδεικνύει ότι σε τέτοια ακραία παιξίματα η ραχοκοκκαλιά της μουσικής είναι το σωστό και στιβαρό drumming. Τα riffs από την άλλη θα έλεγα ότι ξεφεύγουν ελαφρώς από το στυλ αυτών των δύο, όντας πιο επικά. Παραμένοντας σε σουηδικά εδάφη θα έλεγα ότι Naglfar και Thy Primordial (προσκυνώ) αλλά και δευτερευόντως κάποια, λίγα, στοιχεία από Dissection είναι αυτά που χαρακτηρίζουν τη ταυτότητα της μπάντας. Το σκοτεινό τους concept με διαόλια και τριβόλια μπορεί να μην φαίνεται τουλάχιστον παιδικό σαν τις προσπάθειες άλλων αλλά νομίζω τουλάχιστον ότι περνάει σε δεύτερο επίπεδο αφενός λόγω της ανωτερότητας της μουσικής αφετέρου (και το λέω γενικά χωρίς να θέλω να προσβάλω κανένα) θεωρώ ότι πια υπάρχουν άλλα πιο ενδιαφέροντα πράγματα να ασχοληθεί κανείς. Αυτά στη τελική είναι ασήμαντα μιας και εδώ σίγουρα έχουμε έναν από τους καλύτερους δίσκους για τη τρέχουσα χρονιά στο είδος. Συγχαρητήρια!
8/10
Τάσος Δεληγιάννης