Οι Puro Odio από τη βασκική περιοχή της Ισπανίας του Berneo, μας προσφέρουν μια από τις πιο βρώμικες μουσικές που μπορεί να φανταστεί κανείς. Λαμβάνοντας στοιχεία από hardcore, punk, black metal και αναμειγνύοντας λίγο το αμερικανικό hardcore στιλ με το βρετανικό oi!, crust και d-beat οι Ισπανοί έχουν δημιουργήσει πέντε λεπτά μουσικής επίθεσης.
Το ομότιτλο τους EP περιέχει δυο κομμάτια πολύ σύντομα. Η αρχή γίνεται με το “No Es Un Juego” και από τα ηχεία ξερνιέται ένας παραμορφωμένος βρώμικος ήχος. Τα drums είναι αυτά που οδηγούν την σύνθεση ενώ γίνονται πολύ πιασάρικα και αποκτούν πρωταγωνιστικό ρόλο προς το τέλος. Το όλο στυλ εδώ είναι ένα άναρχο punk με πολύ νοσηρούς και ακραίους ρυθμούς metal, με τα σπηλαιώδη death φωνητικά να καλούν μουσικά το πνεύμα των Hellhammer και Broken Bones.
Ακολουθεί το πολύ σκοτεινό και γεμάτο μίσος “Pesadilla”, ο αργός του ρυθμός στην αρχή μπορώ να πω ότι ήταν σαν να άκουγα τους GBH σε μια πιο σκοτεινή έκδοση. Στη συνέχεια γενικεύεται αυτό το χάος με τα όργανα να βαράνε σε έναν γρήγορο και πρωτόγονο ρυθμό θυμίζοντας έντονα ένα συγκρότημα που έχει πάψει να υφίσταται εδώ και πάρα πολλά χρόνια, τους Hiatus.
Αυτό το EP των δύο τραγουδιών που κυκλοφόρησε αρχικά σε 7” βινύλιο είναι ένα τελετουργικό punk εγκλωβισμένο σε πέντε λεπτά χωρίς έλεος. Το συγκρότημα εδώ πειραματίζεται για να δημιουργήσει ένα δικό του μοναδικό στυλ. Ακούμε τους ήχους των αμερικανικών θρύλων Cruficix και Void να αναμιγνύονται με το άναρχο punk βρετανικών συγκροτημάτων όπως Broken Bones, English Dogs, GBH, Discharge και Conflict.
Όλα μαζί έρχονται να συγκρουστούν και να γίνουν ένα με ό,τι πιο σκοτεινό ακούστηκε στα πρώτα extreme metal συγκροτήματα όπως ξεκίνησε από τους GISM, Von και Hellhammer. Αν σας αρέσει αυτό το άναρχο παίξιμο με παραγωγή πρωτόγονη που θυμίζει αρχέγονες καταστάσεις εποχής ‘90, τότε καλό θα ήταν να του ρίξετε ένα άκουσμα.
4/10
Νίκος Λίλλης
[email protected]
