Οι Βραζιλιάνοι Shadowside είναι το στυλ της μπάντας που θα κάνει σχεδόν τα πάντα για να επιτύχει. Κάτι που δεν είναι απαραίτητα κακό, αφού η τελευταία τους δισκογραφική δουλειά “Inner Monster Out”, τους έβαλε ίσως σε πιο εμπορικά και μοντέρνα νερά, αλλά ανέβασε και την ποιότητά τους στη συνθετική τους ικανότητα. Τα τελευταία 6 χρόνια έχουν περιοδεύσει με τους Helloween, τους Iron Maiden μεταξύ άλλων και χτίζουν σιγά σιγά και με σωστό τρόπο το όνομά τους. Η έλευση του Magnus Rosen (x-Hammerfall) στο μπάσο, λειτουργεί και αυτό σας κράχτης για την μπάντα, ενώ η συμφωνία με την EMP τη δισκογραφική του Dave Ellefson (Megadeth), δίνει τις καλύτερες προϋποθέσεις για το “Shades Of Humanity”.
Για ποιο λόγο άργησαν 6 ολόκληρα χρόνια οι Βραζιλιάνοι για να προχωρήσουν στην κυκλοφορία της 4ης προσπάθειάς τους, δεν μπορώ να τον ξέρω, αλλά σίγουρα η αναμονή αυτή δεν σηματοδοτεί και κάποια τρομερή αλλαγή στον ήχο τους. Θα μπορούσα να πω ότι μάλλον οι Shadowside ακολουθούν τη συνταγή του αν κάτι λειτουργεί καλά, γιατί να το αλλάξω;
Το “Shades Of Humanity” είναι η φυσική συνέχεια του “Inner Monster Out”. Η διαφορά στον καινούργιο δίσκο είναι απλά ότι η μπάντα ακούγεται ακόμη πιο μοντέρνα με αρκετά χαμηλά κουρδίσματα και περισσότερα hardcore ξεσπάσματα. Όταν βάζεις τον Fredrik Nordström (Arch Enemy, Hammerfall, In Flames) και τον Henrik Udd (Architects, Dimmu Borgir, Dream Evil, Arch Enemy, Bring me the Horizon) στην κορυφή της παραγωγής, μάλλον δείχνει ότι θέλεις να ακολουθήσεις αυτή την κατεύθυνση.
Η 4η δουλειά των Shadowside είναι αρκετά καλή, τα μελωδικά ρεφρέν της Dani Nolden είναι αυτά που ξεχωρίζουν με το πρώτο άκουσμα. Η κοπέλα έχει πραγματικά πολύ ωραία φωνή και μια καταπληκτική ικανότητα να εναλλάσσει τα σχεδόν hardcore φωνητικά της, με την αγγελική μελωδική χροιά. Ο Raphael Mattos είναι όμως το μεγάλο χαρτί της μπάντας, αφού κάνει καταπληκτική δουλειά στις κιθάρες, και σε επίπεδο ρυθμικής αλλά και lead κιθάρας. Οι lead σφήνες που ακούει κάποιος καθόλη τη διάρκεια του δίσκου στα τραγούδια αλλά και τα πολύ ωραία στακάτα μέρη που έχει βάλει στα κομμάτια, απλά δένουν όμορφα το όλο αποτέλεσμα. Τα συνήθως hyper-speed solo του, δείχνουν εν τέλει και όλη την τεχνική του δεινότητα.
Από εκεί και πέρα, το μόνο αρνητικό του δίσκου, είναι όπως και στις περισσότερες περιπτώσεις τέτοιων συγκροτημάτων, το γεγονός ότι κάποια πράγματα επαναλαμβάνονται κάνοντας την ακρόαση του κάπως κουραστική, παρόλη τη μικρή διάρκεια των κομματιών.
Η αλήθεια είναι ότι η μπάντα είναι πολύ καλύτερη στα μελωδικά της σημεία και αυτό αποδεικνύεται στο “Alive”, το οποίο είναι από την αρχή μέχρι το τέλος καθαρά μελωδικό, χωρίς κάποια hardcore ξεσπάσματα, ενώ ο Mattos μας χαρίζει σε αυτό ένα καταπληκτικό solo και η Nolden μια σπαρακτική ερμηνεία, αφού το κομμάτι είναι και αρκετά προσωπικό περιγράφοντας την πάλη της γλυκιάς τραγουδίστριας με την κατάθλιψη. Κάποια άλλα κομμάτια που ξεχωρίζουν είναι το δυναμικό “Unreality”, το σχεδόν hardcore “What If” το οποίο είναι η απόλυτη μίξη του μοντέρνου με το παραδοσιακό στυλ, αλλά και το ανεβαστικό “Beast Inside” που κινείται σε πιο κλασσικές φόρμες και περιέχει ίσως το πιο εθιστικό ρεφρέν.
Αν αρέσκεστε στο μοντέρνο power metal με αρκετές μελωδικές και εμπορικές εκφάνσεις, ειδικά στα ρεφρέν των κομματιών, τότε το “Shades Of Humanity” είναι για εσάς. Οι οπαδοί της μπάντας σίγουρα θα μείνουν ευχαριστημένοι Όσο για τους υπόλοιπους που δεν γνωρίζουν τους Βραζιλιάνους, το “Shades Of Humanity” είναι μια καλή αρχή γνωριμίας, κάνοντας την 4η κυκλοφορία των Shadowside ίσως και την καλύτερή τους μέχρι στιγμής.
7,5/10
Δημήτρης Σταύρος
[email protected]
