Οι Hegeroth μας έρχονται από το Chorzów της Πολωνίας, όπου ιδρύθηκαν το 2010 από τους Bene (HexHorn, ex-Mortifier) και Edward (Cult Ov Mora, HexHorn), ενώ το 2013 θα μπει στην μπάντα και ο Bila (HexHorn, ex-Mortifier). Αυτοί οι τρεις θα αποτελέσουν τον πυρήνα των μελών της μπάντας, καθότι υπήρξαν αρκετές αλλαγές στη σύνθεση της μπάντας. Η πλάκα είναι ότι όλοι οι μουσικοί που πέρασαν από τους Hegeroth είναι ή ήταν μέλος των HexHorn, Mortifier και Cult Ov Mora, λες και ήταν προαπαιτούμενο.
Από το 2014 μέχρι το 2020 οι Πολωνοί κυκλοφόρησαν τρία άλμπουμ και όλα έλαβαν πολύ καλές κριτικές. Το 2013 ο Edward θα φύγει από την μπάντα, για να επιστρέψει το 2018. Όμως η επιστροφή αυτή δεν θα διαρκέσει πολύ, αφού πέρσι ξανάφυγε από το συγκρότημα. Έτσι, το καινούργιο άλμπουμ τους, το “Sacra Doctrina” ηχογραφήθηκε από τα δύο εναπομείναντα μέλη και κυκλοφορεί φέτος.
Αυτό που αντιλαμβάνεται κανείς ακούγοντας το “Sacra Doctrina” είναι πως οι Πολωνοί πέρα από μελωδικό black metal, έχουν και μια πειραματική διάθεση που ελλοχεύει πίσω από τα γρήγορα ξεσπάσματα και τη μελωδία. Αυτό καταρχάς φαίνεται αμέσως από τη διαρκή αλλαγή στις ταχύτητες και στο ύφος και μετά από το παίξιμο στα όργανα, κυρίως στην κιθάρα.
Η μουσική των Hegeroth περνάει διαρκώς από όλες τις ταχύτητες αλλά ποτέ δεν κάθεται σε ένα ρυθμό για πολύ ώρα. Μπορεί να έχουμε ένα καταιγιστικά γρήγορο ξέσπασμα με φρενήρη blast beats, για να κατέβει μετά απότομα σε αργούς ρυθμούς με φουλ σκοτεινή ατμόσφαιρα, για να ανεβάσει μετά την ένταση σε βαρείς mid-tempo ρυθμούς και να χώσει ύστερα ένα μικρό ξέσπασμα και ούτω καθεξής. Και, φυσικά, όλο αυτό είναι έξυπνα δομημένο, χωρίς οι αλλαγές να ακούγονται παράταιρες και άσχημες στο αυτί.
Παρόλες, όμως, τις συνεχείς αλλαγές στους ρυθμούς, υπάρχουν στοιχεία που διατηρούνται συνεχώς. Ένα από αυτά, βεβαίως, είναι οι μελωδίες που αναδύονται κατά μεγάλο βαθμό από τις κιθάρες και κατά δεύτερο, και σαφώς μικρότερο, λόγο από τα πλήκτρα. Και ναι μεν οι μελωδίες είναι οι κλασικές παγωμένες μελωδίες που ακούγονται κυρίως μαζί με τα blast beats στα γρήγορα black metal ξεσπάσματα, όμως σε αυτό το δίσκο ακούγονται παντού, ανεξάρτητα από το ρυθμό που έχει την κάθε στιγμή η μουσική.
Και αυτό είναι κάτι που ταιριάζει απόλυτα με το γενικότερο σκοτεινό πέπλο που σκεπάζει τον ήχο των Hegeroth αλλά δίνει και ένα υπέροχο λυρικό και ταξιδιάρκικο τόνο στη μουσική. Ειδικά στα πιο αργά περάσματα, οι μελωδίες σε κάνουν να κλείνεις τα μάτια και να ταξιδεύεις πάνω από όμορφα ηχοτοπία. Και οι όμορφες μελωδίες διατηρούνται και στα σόλο τις κιθάρας, είτε αυτά είναι στο προσκήνιο είτε ακούγονται από πιο μακριά, λαμβάνοντας έτσι μια πιο ατμοσφαιρική χροιά.
Ωραία όμως είναι και τα mid-tempo περάσματα, όπου η μουσική γίνεται λίγο πιο έντονη, με πιο δυναμικό παίξιμο στα τύμπανα και με έναν σταθερό ρυθμό που δίνει το έναυσμα για ένα αργό headbanging. Ειδικά σε αυτά τα περάσματα, όπου ο Bila πέρα από την black χροιά στη φωνή του (που δεν είναι όμως τα τίγκα τσιριχτά φωνητικά αλλά είναι πιο κατανοητά) τραγουδάει κάπως πιο κοφτά, μου ερχόντουσαν στο μυαλό οι Immortal.
Όσον αφορά την πειραματική διάθεση που ανέφερα πιο πάνω, αυτή έχει τις ρίζες της και σε άλλα στοιχεία, πέρα από την διαρκεί εναλλαγή στις ταχύτητες. Καταρχάς, αρκετές φορές το παίξιμο της κιθάρας είναι κάπως πιο άναρχο (αν θα μπορούσα να χρησιμοποιήσω τέτοιον όρο) και πιο τεχνικό, με αρκετές μελωδίες που βγάζουν υπόνοια τρέλας και παράνοιας. Επίσης, κάτι τέτοιο είναι αντιληπτό και σε πιο αργά περάσματα, όπου οι Πολωνοί προσθέτουν διάφορους ήχους, διεστραμμένα γέλια στο βάθος, απόκοσμες μελωδίες πλήκτρων και φωνητικά ακατάληπτα και ψιθυριστά.
Όλα αυτά σου δίνουν την εντύπωση πως οι Hegeroth δεν θέλουν τη μουσική τους να είναι στρωτή και συνηθισμένη και σίγουρα αυτό είναι που κάνει τις συνθέσεις τους άκρως ενδιαφέρουσες. Και αν λάβουμε υπόψη ότι από μελωδικής άποψης η μουσική των Πολωνών είναι πολύ όμορφη και αναμειγνύεται άψογα με τη σκοτεινιά και το ζόφο του black metal, τότε μπορούμε να πούμε με ασφάλεια πως το “Sacra Doctrina” είναι ένας δίσκος που πρέπει να ακούσετε. Και μάλιστα πρέπει να ακούσετε πολλές φορές, γιατί με κάθε επόμενη ακρόαση αντιλαμβάνεσαι καινούργια πράγματα, μιας και η μουσική τους είναι επενδυμένη με πολλαπλά επίπεδα.
7,5/10
Μίνως Ντοκόπουλος
[email protected]
