Να πω την αλήθεια, όταν παρέλαβα το άλμπουμ για την κριτική, ένιωσα αρκετά εξοικειωμένος βλέποντας το όνομα Strychnos, βέβαια από κει και πέρα, στραγγάλισα την μνήμη μου να μπορέσω να θυμηθώ από που και πότε κατάφερα να ακούσω κάποια μουσική τους, χωρίς επιτυχία τελικά. Βέβαια με τόσα χρόνια παρουσίας στον χώρο (σ.σ.: από το 1998) όλο και κάτι θα έχει πέσει στα αυτιά μου. Το ότι όμως το συγκρότημα υπάρχει από το 1998 δεν σημαίνει ότι έχει κυκλοφορήσει και πολύ μουσική, δυστυχώς δεν ήταν καθόλου εύκολο να συλλέξω πληροφορίες για δαύτους με αποτέλεσμα το μόνο που μπορώ να σας πω, πέρα από το πότε δημιουργήθηκαν και πως κατάγονται από την Δανία, είναι πως όλα αυτά τα χρόνια το μόνο αξιόλογο που έχουν κυκλοφορήσει, είναι ένα EP το 2011 με τίτλο “Undead Unsouls Unbound”, το οποίο δεν κατάφερα να βρω πουθενά ώστε να το ακούσω.
Και αφού δεν υπάρχουν πληροφορίες που να μπορούν να μας βοηθήσουν, φτάνουμε στο σήμερα όπου το συγκρότημα κυκλοφορεί το ντεμπούτο άλμπουμ του με το όνομα “A Mother‘s Curse”. Εδώ έχουμε να κάνουμε με μία μίξη death/black metal με αρκετά thrash-y riffs που όμως δεν ανεβάζουν τον ρυθμό, αλλά κρατούν το mid-tempo προσπαθώντας να δώσουν και μία αίσθηση επικότητας στις συνθέσεις. Η παραγωγή είναι αρκετά βρώμική και ίσως θα ταίριαζε περισσότερο αν υπήρχαν περισσότερα thrash στοιχεία ενώ τα φωνητικά εναλλάσσονται μεταξύ death, black και απαγγελιών. Ωραίες στιγμές στα κομμάτια υπάρχουν αρκετές, αλλά είναι διάσπαρτες όπως για παράδειγμα το τελευταίο λεπτό των “A Mother’s Curse” και “Horror Sacred Torture Divine” ή το ξεκίνημα του “Regiments Of The Betrayed”, και δεν μπορούν να προσφέρουν στο γενικό σύνολο, που ακούγοντας νιώθεις πως τα ίδια και τα ίδια, τα έχεις ξανά ακούσει και από άλλους.
Πιστεύω πως οι Strychnos με το “Undead Unsouls Unbound”, κυκλοφορήσαν έναν δίσκο που θα έπρεπε να έχει βγει λίγο πριν το τέλος της προηγούμενης δεκαετίας (σ.σ.: 2008 – 2010) ώστε να μπορέσει να τύχει της σωστής αναγνώρισης. Πλέον εν έτει 2022 τα πράγματα είναι διαφορετικά και πολύ πιο δύσκολα, καθώς η μουσική έχει εξελιχθεί και τέτοιες κυκλοφορίες ακούγονται πλέον παρωχημένες .
5/10
Βαγγέλης Φαρρής
[email protected]
