Οι Sven Gali κατάγονται από τον Καναδά. Ξεκίνησαν την πορεία τους το 1987 ως μπάντα διασκευών ώσπου το 1989 στις εμφανίσεις τους έπαιζαν κυρίως δικά τους κομμάτια και πολύ λίγες διασκευές. Έμειναν ενωμένοι μέχρι το 1996 και επανήλθαν στον χώρο το 2007, παραμένοντας ενεργοί μέχρι και σήμερα. Παρά τα είκοσι τρία χρόνια εν ενεργεία πορείας τους, η δισκογραφία τους είναι υπερβολικά φτωχή. Μόλις δύο full-length albums και φέτος κυκλοφόρησαν το πρώτο τους ΕΡ. Το είδος τους; Hard rock και heavy metal.
Ο δίσκος λοιπόν αποτελείται από τέσσερα κομμάτια με την διάρκειά τους να παίζει μεταξύ των τριών και πέντε λεπτών. Θα ήταν πολύ καλύτερο αν αντί για ΕΡ, ήταν full-length. Είναι τόσο καλά δουλεμένα τα κομμάτια που δεν χορταίνεις να τα ακούς. Άλλα τέσσερα αν είχε ή έστω άλλα τρία, θα ήταν το απόλυτο album για εμένα. Λεπτομέρεια όμως αυτή και προχωράμε στο θέμα μας.
Ο ήχος τους είναι τόσο φρέσκος και μοντέρνος δεδομένου ότι μιλάμε για μπάντα των 80s. Είναι σαν να πέρασαν σε μια καινούρια εποχή. Το μόνο που θυμίζει τα «παλιά» είναι τα φωνητικά καθώς πίσω από το μικρόφωνο βρίσκεται όλον αυτόν τον καιρό ο Dave Wanless. Κατά τα άλλα σχεδόν τίποτα δεν είναι ίδιο. Οι κιθάρες πλέον έχουν εντελώς διαφορετική παραμόρφωση και τα δεύτερα φωνητικά είναι πολύ πιο άγρια.
Η μόνη ένστασή μου είναι στα refrains. Σε μερικά κομμάτια, όπως στο “Kill The Lies” και το “Hurt”, τα φωνητικά χάνονται μέσα στη μελωδία. Αυτό είναι καινούργιο χαρακτηριστικό; Τα τελευταία albums που έχω ακούσει έτσι είναι. Είπε κανείς ότι αξίζει κάτι τέτοιο και το πήρανε μετά όλοι και το έκαναν; Δεν το καταλαβαίνω αυτό το πράγμα. Γιατί να υποβαθμίσεις κάτι στον δίσκο σου; Τέλος πάντων.
Σε γενικές γραμμές είναι ένας πολύ καλός δίσκος. Φαίνεται ότι έχουν αρχίσει να παίρνουν λίγο πιο σοβαρά την όλη κατάσταση. Μακάρι το επόμενο full-length να έρθει σύντομα γιατί ένα ΕΡ μετά από τόσα χρόνια δεν είναι αρκετό. Δείξτε τους την αγάπη σας αγαπητοί μου αναγνώστες!
7/10
Χριστίνα Γιαννούλη
giannouli.christina3@gmail.com
