Η Γαλλία ποτέ δεν είχε καταφέρει να με πείσει αρκετά ώστε να με κάνει να πιστέψω πως μπορεί να κάνει αίσθηση στα μεταλλικά δρώμενα. Οι Symakya της Λωραίνης ίσως να μπορέσουν να κάνουν αυτό το μπαμ που χρειάζεται αυτή η χώρα. Ο power/progressive αλλά και symphonic metal ήχος τους είναι αυτός που κάνει τη διαφορά στη μπάντα. Και οι δώδεκα συνθέσεις του album είναι εμφανώς επηρεασμένες από πάρα πολλές μπάντες, όμως οι πολύ προσεγμένες ενορχηστρώσεις είναι αυτές που το σώζουν από την αντιγραφή. Ειδικά μεγαλύτερα σε διάρκεια κομμάτια όπως τα Other Keys, Messengers Of The Web και Human God είναι αυτά που στέκουν σαν το “λάβαρο” του δίσκου. Και γι’ αυτό μάλλον ευθύνεται ο συνήθης ύποπτος Sascha Paeth (Epica, Angra, Rhapsody Of Fire, Kamelot) που αποδεικνύει πως όποια σύνθεση και να πιάσει στα χέρια του αυτομάτως της δίνει επιβλητική προσέγγιση. Πολύ τυχεροί πίσω από την κονσόλα οι Symakya. Λίγο πιο προσωπική χροιά να είχαν τα φωνητικά του Kevin Kazek (χωρίς να θυμίζουν Angra έτει άλλη μία φορά) θα μιλούσαμε για νέο ταλεντο. Τα σημεία με τα whispering vocals πάντως τον δικαιολογούν κάπως. Κατά τ’ άλλα, λίγο epic από δω, λίγα heavy riffs από κει, λίγα γρήγορα solos από τη μία και ηλεκτρονικά μέρη από την άλλη, κάνουν το Majestic: 12 Open Files ένα αρκετά αξιόλογο debut album και τους Symakya ίσως το “next best thing” (με τον κατάλληλο πάντα χειρισμό) μετά τους Kamelot. Για fans και όχι μόνο.
6,5/10
Χάρης Μπελαδάκης
