Οι The Atlas Moth, ένα χρόνο μετά την κυκλοφορία του πρώτου τους EP “Pray For Tides”, επιστρέφουν με το καινούριο τους ψυχεδελικό δισκογραφικό παιδί, με τίτλο A Glorified Piece Of Blue Sky. Η αλήθεια είναι ότι χρειάστηκα λίγο χρόνο μέχρι να καταλάβω περί τίνος πρόκειται… Περίεργη χαοτική ατμόσφαιρα, διαστημικοί ήχοι, μυστήρια echoes, μερικές blues πινελιές και όλα αυτά μπλεγμένα σε ένα sludge ντελίριο. Όλη αυτή η παράνοια μου θύμισε έντονα τα πρώτα βήματα των Pink Floyd, αλλά σε μία κάπως πιο βαριά, doomy έκδοση. Σίγουρα όχι και ότι πιο συνηθισμένο σαν άκουσμα. Το κομμάτι που ανοίγει τον δίσκο “A Night In Venus’ Arms” τράβηξε εύκολα την προσοχή μου, με την ωραία ήπια εισαγωγή του να διαδέχεται ένα έντονο ξέσπασμα, και ο δίσκος ξεκινά… Τα “Our Sun, Our Saviour” και “Jump Room To Orion” ήταν πολύ καλά επίσης, καθώς και το δεκάλεπτο “…Leads To A Lifetime On Mercury” που κλείνει με ωραίο μεν, αλλά κάπως αγχοτικό τρόπο το album. Πολλές εναλλαγές μεταξύ ήπιων και έντονων στιγμών, προσεγμένη δουλειά από τις τρεις κιθάρες της μπάντας και όλα αυτά με μία καλή παραγωγή, με γεμάτο ήχο. Πολύ ενδιαφέρουσα προσπάθεια, αλλά πιθανόν να ξενίσει σε πολλούς όλος αυτός ο ψυχεδελικός ήχος και το χαοτικό συναίσθημα που εκπέμπει, αφού στην ουσία ο δίσκος δεν καταλήγει πουθενά και σε αφήνει με την απορία.
7/10
Βίκυ Αθανασοπούλου
