Οι Γερμανοί To The Rats And Wolves εμφανίστηκαν στην metalcore σκηνή το 2012 και έκτοτε έχουν κυκλοφορήσει 2 δίσκους αφήνοντας αρκετά θετικές εντυπώσεις. Η τρίτη τους δουλειά με τίτλο “Cheap Love” είναι 100% αντιπροσωπευτική του είδους τους. Οι ηχογραφήσεις κ η παραγωγή έγιναν εξ’ ολοκλήρου από την μπάντα, κάτι το οποίο συμβάλει ακόμα πιο πολύ στον ορισμό της ταυτότητας τους.
Περνώντας λοιπόν στην ακρόαση του δίσκου αυτό που διακρίνεις καθαρά είναι ότι τα όρια μεταξύ της metalcore και της ηλεκτρονικής pop, που θα άκουγες σε έναν mainstream ραδιοφωνικό σταθμό, έχουν σχεδόν εξαφανιστεί. Φυσικά, αυτό δεν είναι απαραίτητα κακό εφόσον μιλάμε για ένα είδος που οι κύριες επιρροές είναι απ’ την pop μουσική και κουλτούρα. Αν λοιπόν αποδεχτείς τα παραπάνω, δεν γίνεται να μην αγαπήσεις αυτόν τον δίσκο. Σε κάθε κομμάτι θα τραγουδάς το ρεφρέν σαν 15χρονος έφηβος αφού το έναείναι πιο πιασάρικο απ’ το άλλο. Τα φωνητικά είναι κυρίως καθαρά με ελάχιστα screamo περάσματα. Σίγουρα υπάρχουν και κάποια filler στον δίσκο όπως το “Therapy” για παράδειγμα. Θα σου κολλήσουν όμως σίγουρα τα disco ηλεκτρονικά στοιχεία των “Look What You Made Us Do” και “Cheap Love”. Στα “σκληρά” του δίσκου έχουμε τα “Never Stop” και “B.I.C.” που κρατάνε το metalcore ζωντανό. Κορυφαία στιγμές είναι το “Down” που θα μπορούσε να το ‘χει πει και ο Justin Bieber, κάπου στη μέση, για να σπάσει αυτό το τέρμα κολλητικό ρεφρέν, σκάει ένα απίστευτο breakdown συνοδευόμενο με screamo φωνητικά. Προσωπικό αγαπημένο και μάλλον χαρακτηριστικό της συνολικής δουλειάς τους είναι το “All The Things” που θα το τραγουδάς και στον ύπνο σου.
Έχοντας μείνει αρκετά πίσω στο συγκεκριμένο είδος, οι To The Rats And Wolves ήταν μια ευχάριστη έκπληξη. Σίγουρα οι Papa Roach θα τους έβγαζαν το καπέλο. Και μιας και το metalcore έχει κλείσει και αυτό πάνω από εικοσαετία πλέον, καλό είναι να αφήσουμε πίσω προκαταλήψεις περί “μόλυνσης του αυθεντικού metal” και να δώσουμε ευκαιρίες σε τέτοιες μπάντες που μπορεί να είναι το μέλλον της μουσικής μας.
8/10
Νίκος Δρακόπουλος
[email protected]