Έβδομος ολοκληρωμένος δίσκος για τους Γερμανούς Mono Inc, μία μπάντα που έχει χτίσει με τον καιρό το όνομά της παίζοντας γερμανικό alternative/goth rock. Αν και δεν αποτελώ μεγάλο οπαδό του είδους όπως και οι περισσότεροι από τους αναγνώστες του περιοδικού, με σκοπό να μετριάσω την προκατάληψη που υπάρχει μέσα στο κεφάλι μου, θα προσπαθήσω να είμαι όσο πιο διαλλακτικός γίνεται. Αρχίζοντας από τα πρώτα “ερεθίσματα” που σου δίνει ο δίσκος, τα φωνητικά είναι στην μητρική τους γλώσσα για το μεγαλύτερο μέρος του “Nimmermehr” κάνοντας την ακρόαση περίεργη θυμίζοντας παράλληλα κάθε γερμανόφωνο δίσκο των τελευταίων δέκα ετών. Κάθε φορά που συναντώ συγκροτήματα με τις συγκεκριμένες επιρροές από την Γερμανία, δεν μπορώ να βοηθήσω τον εαυτό μου από το να σκεφτεί και να τους συγκρίνει με Rammstein. Θεωρώ ότι υπάρχει μία αλήθεια πίσω από το κολλημένο κεφάλι μου, μιας και σχεδόν κάθε μπάντα προσπαθεί να αναπαράγει αυτού του είδους την μουσική χροιά, κάνοντας να μην είναι τυχαίος επίσης ο αριθμός των goth/alternative ή industrial συγκροτημάτων που βγαίνουν από αυτή την χώρα. Μουσικά ο ήχος τους είναι πολύ καλός (ίσως να ακουμπά την υπερβολή) με αρκετή δυναμική και εμπορικό ήχο. Οι κιθάρες όπως και το μπάσο παραμένουν κάπως στην αφάνεια, συνοδεύοντας με απλοϊκά riffs τα ώριμα φωνητικά του Martin Engler και τα πανταχού παρόντα ντραμς της Katha Mia. Ένας δίσκος που από την μία σου παρέχει το “κλασικό” industrial στυλ, και από την άλλη σε ηρεμεί με χαλαρές μπαλάντες. Προοριζόμενος για συγκεκριμένο και αφοσιωμένο κοινό μιας και μόνο σε αυτήν την μερίδα ανθρώπων μπορεί να δώσει κάτι.
4/10
Αλέξανδρος Κωνσταντουράκης
