Τα lads από την Γλασκώβη κυκλοφορούν τον 6ο δίσκο τους για να εξαπλώσουν τον sludge/noise/experimental ήχο τους. Είναι αρκετά ενεργοί καθώς δισκογραφούν μόλις από το 2003 και αυτό σημαίνει κάθε χρόνο και δίσκος. Τώρα αν αυτό είναι καλό, δεν γνωρίζω. Για να υπάρχουν ακόμα και να βγάζουν τόσο συχνά δίσκους, μάλλον καλό θα τους κάνει. Δεν μας νοιάζουν όμως αυτά, ας περάσουμε στα του δίσκου. Δυστυχώς, η παραγωγή και η ποιότητα του ήχου είναι κακή. Δεν διαφωνώ πως σε τέτοιες φάσεις ο ήχος πρέπει να είναι σάπιος, αλλά εδώ θα ήθελε ακόμα πιο σάπιο ειδικά στις κιθάρες καθώς τα φωνητικά βγάζουν μια τρελή καφρίλα και βρώμα. Επίσης κάποια κομμάτια ήταν αρκετά ανεβαστικά σε σχέση με αυτό που περίμενα. Ας πούμε θα ήθελα όλος ο δίσκος να ήταν σαν το περίεργο doom κομμάτι “Don’t Cry Baby” ή το “Transcending The Mire”. Θα ήθελα γενικά περισσότερη καφρίλα ειδικά στις κιθάρες και πιο doom/sludge κομμάτια θα ταίριαζαν περισσότερο. Τα εύσημα μου να δοθούν στον τραγουδιστή της μπάντας ο οποίος βγάζει μια τρελή καφρίλα και γουστάρουμε.
6,5/10
Tένια Λάρδα
