OPTION A
Μια χαρά μου φαίνεται τα πάει το τελευταίο καιρό η Xtreem Records καθώς από εκεί που την είχα για δευτεροκλασάτη κατηγορία, κάνει ένα πολύ καλό σερί με μπάντες όχι της πρώτης γραμμής , αλλά του πολύ καλού παγκοσμίου death metal (και όχι μόνο) underground. Δίπλα λοιπόν σε κλασικές (Hallows Eve,Demigod,Demilich) και soon to be classic (Death Vomit) περιπτώσεις θα βρείτε πλέον και τους Ισπανούς Trascendental και τη συλλογή με τίτλο “Nothingness”. Η εν λόγω συλλογή αποτελεί την απόλυτη σύνοψη της καριέρας της μπάντας , μιας και σε ένα cd και σε 14 κομμάτια θα ακούσετε τόσο το “Behind” άλμπουμ του 1996 (κομμάτια 7-14) καθώς και το Dimensions (κομμάτια 1-6) το οποίο βγήκε δύο χρόνια αργότερα και αποτέλεσε το κύκνειο άσμα του συγκροτήματος. Η μπάντα παίζει ένα μείγμα death/thrash metal με ιδιαίτερα καλό και πειστικό τρόπο. Το δεύτερο τους άλμπουμ, το οποίο είναι αυτό που ακούμε πρώτο σε αυτή τη συλλογή, θα έλεγα ότι κινείται σε περισσότερο tech death metal μονοπάτια με μια μίξη στοιχείων των Death (Leprosy/Spiritual/Human) και Atheist της “Piece Of Time” περιόδου. Καλό αναφορικά με το παικτικό επίπεδο, ενδιαφέρουσες ιδέες και έξυπνες και σε σημεία advanced μελωδίες που θα έλεγαν και οι καθηγητές μουσικής ,φυσική και τεχνικότερη εξέλιξη του πρώτου τους άλμπουμ το οποίο έρχεται αμέσως μετά στο tracklisting. Το πρώτο άλμπουμ από την άλλη αποτελεί μια δισκάρα τεχνικού death/thrash ευρωπαϊκής προελεύσεως την οποία μέχρι τώρα αγνοούσα! Τα στοιχεία από Death εδώ περιορίζονται στη καλύτερη δυνατή διύλιση και αφομοίωση από μέρους της μπάντας της Leprosy/Spiritual Healing περιόδου σε συνδυασμό με τη γερμανική ορμή της τεχνικής περιόδου των Kreator (Extreme Aggressions/Coma Of Souls) , ενώ και τα φωνητικά παραπέμπουν σαφώς πια εδώ στο Mille Petroza. Δηλώνω πραγματικά ευτυχής με το γεγονός πως βρήκα μια τόσο αξιόλογη μπάντα εκεί που δεν το περίμενα. Ας ελπίσουμε η συγκεκριμένη επανακυκλοφορία να αποτελέσει αιτία reunion και γιατί όχι και κυκλοφορίας κάποιου καινούργιου δίσκου. Αν εξετάζαμε την επιδραστικότητα και την ιστορική σημασία της συγκεκριμένης κυκλοφορίας , θα έπρεπε να έχετε σταματήσει να διαβάζετε προ πολλού. Από την άλλη μετά λόγου γνώσης σας λέω πως εδώ κρύβεται ένα πραγματικό διαμάντι το οποίο ατυχώς δεν έχει γίνει γνωστό ακόμη και στο κοινό που ασχολείται με το συγκεκριμένο είδος. Αν λάβουμε υπόψη αφενός αυτό, αφετέρου δε την υψηλή ποιότητα και της άλλης κυκλοφορίας και το γεγονός ότι εδώ υπάρχουν σε πακετάκι, τότε τρέξτε!!!
8,5/10
Τάσος Δεληγιάννης
[email protected]
OPTION B
Πριν από είκοσι περίπου χρόνια, εμφανίστηκε στην Μαδρίτη της Ισπανίας, μια μπάντα με το όνομα Trascëndental. Αφού κυκλοφόρησαν δύο full length άλμπουμ, το “Behind” το 1996 και το “ Dimensions” το 1998, χάθηκαν τα ίχνη τους, χωρίς να γνωρίζει κανείς αν έχουν διαλυθεί επίσημα ή αν απλά βρίσκονται σε κατάσταση χειμερίας νάρκης. Η κυκλοφορία της συλλογής “Nothingness” είναι το πρώτο σημάδι ζωής που δείχνουν εδώ και πολλά χρόνια και υποψιάζομαι ότι ετοιμάζονται κι αυτοί να επανέλθουν στο προσκήνιο, όπως προστάζει το πνεύμα των καιρών (θα έλεγα η μόδα αλλά δεν θέλω να είμαι αυστηρός ακόμα) για μπάντες που διέκοψαν απότομα την επικοινωνία, παρά την δισκογραφική τους παρουσία. Το “Nothingness”, δεν είναι τίποτα λιγότερο ή περισσότερο από την επανακυκλοφορία των δύο δίσκων τους σε ένα πακετάκι, το οποίο παρά τα χρόνια που κουβαλά στην πλάτη του, ακούγεται ευχάριστα και δημιουργεί απορίες ως προς τη μη αναγνώριση της αξίας της μπάντας τότε. Οι Trascëndental παράγουν καλοπαιγμένο death metal παλαιάς Αμερικάνικης κοπής με πάρα πολλά thrash στοιχεία, παντρεύοντας την μουσική κληρονομιά των Death, Slayer, Morbid Angel, Coroner, Celtic Frost και όλων αυτών των ηρώων της ακραίας μουσικής της δεκαετίας του 80, βάζοντας όμως και το δικό τους λιθαράκι, τόσο σε επίπεδο μελωδιών όσο και σε ατμόσφαιρα σε σημεία. Η Schuldiner-ική φωνή που κοσμεί τα τραγούδια, ο ντράμερ χταπόδι και οι καλοδουλεμένες κιθάρες, συνδυάζονται με το ταλέντο και την έμπνευση της μπάντας και παράγουν τραγούδια που μόνο αδιάφορα δεν μπορεί να τα πει κανείς. Το μόνο για το οποίο ίσως μπορείς να τους κατηγορήσεις είναι ότι ορισμένες φορές τους χωνεύουν οι επιρροές τους αντί να γίνεται το αντίθετο με αποτέλεσμα να ακούγεται λες και πήραν αυτούσια σημεία από τραγούδια των μεντόρων τους. Τα “The Last Day”, “Depressed”, “Right To Die” φανερώνουν ότι η δεύτερη δουλειά τους είναι ποιοτικά ανώτερη της πρώτης η οποία όμως περιλαμβάνει το έπος “Sorrow” άρα σαφώς και δεν θα πρέπει να την υποτιμήσουμε. Δεν θα κάτσω να πιθανολογήσω για τους λόγους που δεν έγιναν γνωστοί σε περισσότερο κόσμο τότε, απλά προτείνω το συγκεκριμένο δισκάκι σε όλους τους φίλους του παραδοσιακού death thrash ήχου και είμαι σίγουρος πως θα το βρουν κάτι παραπάνω από απολαυστικό.
7/10
Νίκος Κεφαλίδης
[email protected]
