Οι Ούγγροι Ektomorf ανήκουν στην “We Love To Hate Them” κατηγορία συγκροτημάτων και μάλιστα στην ελίτ αυτής της κατηγορίας χωρίς ποτέ να καταλάβω το γιατί. Οι συγκρίσεις με τον Max Cavalera ήταν πάντα η πρώτη “δικαιολογία” για το “λίγο” της ποιότητας τους αλλά και της γενικότερης παρουσίας τους στο χώρο, καθώς και τα “κλεμμένα” riffs από τους Machine Head, αλλά ξεχνάμε κάτι πολύ σημαντικό και αυτό λέγεται επιρροές. Πραγματικά δε μπορώ να σκεφτώ κανένα συγκρότημα που να μη μας έχει θυμίσει έντονα τις επιρροές του και να μην έχει κατηγορηθεί ως κακέκτυπο αυτών αλλά στο τέλος να δικαιωθεί και να αμφισβητήσει τους επικριτές του ποιοτικά αλλά και εμπορικά με τρανταχτά παραδείγματα τους Evile, Gamma Ray, Avenged Sevenfold, και άλλα πολλά! Οι Ektomorf παρόλα αυτά έχουν φτάσει αισίως στο ένατο άλμπουμ τους το οποίο για άλλη μια φορά καταδεικνύει το ταλέντο του mastermind τους, Zoltan Farkas, στο να γράφει σχετικά απλή μουσική με έντονο groove δυναμισμό και ευκολομνημόνευτες μελωδίες. Το εναρκτήριο κομμάτι “You Can’t Control Me” μπαίνει αρκετά καλά και μας ζεσταίνει για τη συνέχεια που είναι το προφητικό “Ten Plagues”, δε λείπουν βέβαια και τα κομμάτια μίσους όπως τα “I Hate you”, “Watch Me” και το “Who The Fuck Are You”. Οι ακουστικές στιγμές με πιο ήπια φωνητικά κάνουν και εδώ την εμφάνισή τους με το “ Lost And Destroyed” αλλά και με το αρκετά διαφορετικό “Collapsed Bridge” ενώ στο κομμάτι “Numb And Sick” η συμμετοχή του Christian Marchando από τους Ill Nino δίνει ρέστα (μη ξεχνάμε και τη κοινή τους περιοδεία). Το “Whisper” αποτελεί μια από τις καλύτερες συνθέσεις τους ever και γενικά σαν σύνολο το άλμπουμ δε κουράζει στο ελάχιστο. Οι Ektomorf δεν έχουν να αποδείξουν τελικά τίποτα και σε κανένα ούτως η άλλως η συνεχής δισκογραφική τους παρουσία, η συμμετοχή τους στα μεγαλύτερα metal φεστιβάλ και ο πιστός πυρήνας των οπαδών τους τα λέει όλα. Haters’s gonna hate anyway!
8/10
Στάθης Αυγέρης
