Προσωπικά, όταν βλέπω τις λέξεις Γαλλία και black metal στην ίδια πρόταση ενθουσιάζομαι επειδή η γαλλική black metal σκηνή είναι από τις αγαπημένες μου αλλά και αντικειμενικά αν το δούμε, η προσφορά της στον black metal ήχο είναι ανεκτίμητη. Γι’ αυτό και χάρηκα που ανέλαβα τους Usquam, μιας και είναι Γάλλοι και κινούνται στο χώρο του μελωδικού black/death. Το συγκρότημα είναι καινούριο, μιας και δημιουργήθηκε το 2018 και αυτή είναι η πρώτη του κυκλοφορία.
Μην παρασυρθείτε από τον πρόλογο πάντως, το πρώτο δείγμα δε δείχνει ικανό να πλησιάσει την ιστορική προσφορά της σκηνής, παρ’ όλο που είναι αξιόλογο. Το πρόβλημα όμως είναι πως δε ξεφεύγει από τα τετριμμένα του ήχου, μιας και ουσιαστικά προσπαθούν να συνδυάσουν το melodeath με το symphonic black metal κι ενώ το αποτέλεσμα ακούγεται ευχάριστα και είναι καλοδουλεμένο, σου σκάνε συνέχεια στο μυαλό ομοιότητες από παρόμοια συγκροτήματα του είδους.
Άξια αναφοράς πάντως είναι η στιχουργική τους δουλειά, μιας και το ΕΡ είναι concept και έχει να κάνει με τη σκοτεινή φιλοσοφία και αντλεί έμπνευση από την παρατήρηση ενός κόσμου που βρίσκεται μεταξύ παρακμής και προόδου. Ένα πολύ ενδιαφέρον θέμα, αποδομένο όμορφα και ταιριαστά με τη μουσική.
Επειδή πάντως έχουμε να κάνουμε με ντεμπούτο ΕΡ, θα τους δώσω το πλεονέκτημα της αμφιβολίας, καθώς δείχνουν ότι αν καταφέρουν να εξελίξουν τη μουσική τους και της προσθέσουν προσωπικότητα έχουν τη δυνατότητα να δημιουργήσουν κάτι ξεχωριστό. Το πρώτο δείγμα είναι ελπιδοφόρο αλλά τίγκα στα κλισέ και χωρίς συνθετικές απογειώσεις, με εξαίρεση το στιχουργικό κομμάτι.
6/10
Σταύρος Πισσάνος
[email protected]
