Για να πω τη μαύρη αλήθεια, δεν είχα ιδέα ότι υπάρχει μπάντα με το όνομα Milking The Goatmachine. Ούτε που θα το φανταζόμουν! Όπως φυσικά δεν πίστευα και όταν διάβαζα τους τίτλους. Ενδεικτικά για όσους είστε στην ίδια μοίρα με εμένα: “When a Goat Loves a Woman”. “Milk ‘Em All”, “The Day I Lost My Bell”, “Goatriders in the Sky” και πάει λέγοντας. Αυτή η θεότρελη δυάδα από τη Γερμανία, μας σερβίρει brutal death metal που φτάνει στα όρια του grindcore, με τις συνθέσεις τους να έχουν ένα μέσο όρο τα τρία λεπτά η καθεμία. Θα ήθελα πραγματικά πάρα πολύ να έχω τους στίχους στα χέρια μου, αλλά δυστυχώς στο digital promo δεν υπήρχαν σε κάποιο pdf. Δε μπορώ να πω πως είμαι και ο μεγαλύτερος fan σε οτιδήποτε έχει την κατάληξη “-core” αλλά αυτό για κάποιο λόγο, χωρίς να μπορώ να βρω το γιατί, ακούγεται πιο εύκολα. Μάλλον λόγω κάποιον αστείων διαλλειμάτων ανάμεσα στα τραγούδια με ξυριστικές μηχανές να ακούγονται ή κουδούνες από γίδες και τράγους. Σε γενικές γραμμές το “Stallzeit (Ελληνιστί σε ελεύθερη μετάφραση η ώρα του στάβλου)” δεν είναι κακό αλλά δεν διαφέρει και σε τίποτα από τα προηγούμενα άλμπουμ τους που άκουσα στο Internet.. Οι οπαδοί των Milking The Goatmachine σίγουρα θα το πάρουν, οι υπόλοιποι πιθανόν περισσότερο λόγο του όλου concept. Εγώ θα μείνω σε 3-4 τραγούδια που μου άρεσαν (ειδικά τα “The Day I Lost My Bell” και “When a Goat Loves a Woman” γαμούν!). Α και με ξεχάσω: Στο Limited edition θα υπάρχει και μία διασκευή στο “Aces Of Spades (τι εννοείται ποιανών;;;;;;)”, η οποία όμως δεν υπήρχε στο promo και δε μπορώ να εκφέρω άποψη. Αλλά 3-4 στα 15 δεν είναι πολλά, οπότε…
6/10
Χάρης Παπαδόπουλος
