Η Βρετανική metal σκηνή ήταν και είναι ακόμα ένα απ’ τα βασικά κέντρα εξέλιξης της αγαπημένης μας μουσικής. Ξεκινώντας απ’ τα κλασσικά heavy metal μεγαθήρια έχει φτάσει στις μέρες μας να επαναπροσδιορίζει την ταυτότητα της και να προτείνει τελείως νέες ιδέες. Μέσα σ’ αυτό το νέο κύμα ανήκουν και οι Valis Ablaze που θα τους βρεις να χαρακτηρίζονται ως progressive metal, κάτι που παρ’ ότι είναι πολύ γενικό δίνει μια πρώτη ιδέα για τη μουσική τους. Πρωτοεμφανίστηκαν το 2017 με το EP “Insularity” και έπειτα ακολούθησε το ντεμπούτο τους το 2018 με τίτλο “Boundless”. Ένα χρόνο μετά, έχουμε στα χέρια μας το “Render” που θα μας φέρει ένα βήμα πιο κοντά στο έργο που έχει σκοπό να πραγματοποιήσει η μπάντα. Να αναφερθώ επίσης και στο εξαιρετικό εξώφυλλο που ταιριάζει γάντι με τη μουσική του δίσκου.
Αποτελούμενος από δέκα συνθέσεις, ο δίσκος ξεκινάει με το “Neon Dreaming” που χαρακτηρίζεται από djent και progressive ρυθμούς στις κιθάρες. Τα φωνητικά του Phil Owens είναι καθ’ όλη τη διάρκεια καθαρά και απλώνονται σε ένα ευρύ φάσμα που περιλαμβάνει άλλοτε υψηλές οκτάβες και άλλοτε χαμηλές. Το πέρασμα στο δεύτερο “Hollow Heart” γίνεται αρμονικά στο πιο μελωδικό και αστρικό ρεφρέν του δίσκου. Το συναίσθημα που σου βγάζει ο δίσκος είναι σαν να αιωρείσαι στο κενό ανάμεσα στους πλανήτες του σύμπαντος. Τα samples που περιτυλίγουν τα τραγούδια, βασιζόμενα κυρίως στα πλήκτρα, δίνουν ακριβώς αυτή την ατμόσφαιρα που κάνει και την μπάντα να ανακαλύπτει την ταυτότητα της. Οι επιρροές από άλλα νέα αγγλικά συγκροτήματα όπως Architects και Tesseract έχουν αφομοιωθεί άρτια και έχουν προσθέσει το δικό τους θετικό στίγμα. Τα κομμάτια που πρέπει να ακούσετε οπωσδήποτε είναι το “Keyframes” με μαγευτικά φωνητικά, το “Elevation” με τη συμμετοχή γυναικείων φωνητικών και το “Proxy” με τα λαβυρινθώδες solo.
Οι Valis Ablaze είναι μια νέα μπάντα που έχει κάνει πολύ καλά βήματα μέχρι στιγμής. Το είδος που παίζουν σίγουρα βοηθάει μιας και είναι ότι πιο ανερχόμενο υπάρχει αλλά δε φτάνει μόνο αυτό αν δεν έχεις και ταλέντο. Μακάρι να δούμε και άλλες πολύ καλές κυκλοφορίες όπως το “Render”.
8/10
Νίκος Δρακόπουλος
