Νέα κυκλοφορία που φέρει την υπογραφή του πολυτάλαντου (και πολυάσχολου) Arjen Lucassen. Για το πρόσωπό του δε χρειάζονται και πολλές συστάσεις. Ήδη γνωρίζουμε τις εξαιρετικές δουλειές που μας έχει προσφέρει μέσω των Ayreon και των Star One. Αυτό που δεν γνωρίζαμε ήταν πως διατηρούσε εδώ και κάποια χρόνια άλλο ένα side project, τελείως διαφορετικό από αυτά που μας έχει συνηθίσει. Οι Stream Of Passion δημιουργήθηκαν από τις καλλιτεχνικές ανησυχίες του Arjen και της Marcela Bovio, η οποία είχε κάνει και ένα πέρασμα από το Human Equation. Πλέον, ο mastermind εδώ και κάμποσο καιρό έχει εγκαταλείψει τη μπάντα λόγω χιλιομετρικών αποστάσεων, οι υπόλοιποι όμως συνεχίζουν κανονικά, φτάνοντας ήδη να μετράνε τρεις δίσκους. Ο τρίτος και πιο πρόσφατος ονομάζεται Darker Days, με τη Marcela να αναλαμβάνει τη θέση του αρχηγού, αφού σχεδόν κάθε μελωδία και στίχος διαθέτει το γυναικείο της άγγιγμα. Και το όλο αποτέλεσμα ακούγεται φανταστικό. Με την πρώτη ακρόαση δυσκολεύεσαι αρκετά ώστε να το κατατάξεις σε κάποιο συγκεκριμένο είδος. Κι αυτό γιατί το album έχει πολλές αναφορές. Υπάρχουν κομμάτια που θα μπορούσαν να χαρακτηριστούν ως progressive (Lost, Reborn), κάποια που τείνουν πιο πολύ σε Within Temptation ήχους (The Skarlet Mask, Spark, Our Cause) αλλά και μερικά που συνδυάζουν με πάρα πολύ ωραίο τρόπο οπερετικά φωνητικά της Marcela, βιολί (παιγμένο από την ίδια) και κιθάρες όπως τα Darker Days, Broken και This Moment, αν και σε τέτοιου είδους στιγμές κινδυνεύουν να μπουν στο symphonic metal χώρο και αυτό είναι κάτι που θα τους αδικούσε, καθώς παραείναι ξεχωριστοί για κάτι τέτοιο. Εξάλλου πόσες female-fronted μπάντες ξέρουμε που να χρησιμοποιούν κουαρτέτο εγχόρδων; Για να μην επεκταθώ στο πόσο συγκλονιστικές ακούγονται οι μπαλάντες όταν ερμηνεύονται στα μεξικάνικα παρακαλώ. Μην επιχειρήσεις να ακούσεις, ας πούμε, το Nadie Lo Ve νύχτα. Αυτό είναι και το στοιχείο-κλειδί του album. Η ερμηνεία. Αν και απουσιάζει από τους Stream Of Passion, ωστόσο πιστεύω πως και ο Arjen έχει βάλει -στα μουλωχτά πάντα- το χεράκι του. Ανεξαρτήτως προσωπικών ακουσμάτων, το Darker Days πρέπει να ακουστεί στ’ αυτιά σας. Και κάτι άσχετο για το τέλος. Νομίζω πως αρχίζω και ερωτεύομαι τη Marcela!
8/10
Χάρης Μπελαδάκης
