Τι μπορείς να περιμένεις άραγε από ένα project σαν τους Vallenfyre άραγε; Τα standards θέτουν ψηλά τον πήχη αφού οι προσδοκίες από αυτήν εδώ την μπάντα είναι πολλές και για ποικίλους λόγους. Ας σας συστήσω λοιπόν τους Vallenfyre. Πρόκειται για το προσωπικό project του κυρίου Gregor Mackintosh, γνωστό σε όλους μας από την σπουδαία πορεία που διαγράφει στο παγκόσμιο μουσικό στερέωμα με τους Paradise Lost, ο οποίος εδώ μας δείχνει το ταλέντο του στο τραγούδι πέραν από το να καταπιάνεται με την Lead κιθάρα. Ο κύριος Hamish Glencross των εξίσου σπουδαίων My Dying Bride των συντροφεύει στις κιθάρες – ρυθμικές και lead -, ο Mully είναι ο ρυθμικός κιθαρίστας της μπάντας, το μπάσο αποτελεί δουλειά του Scoot, ο οποίος είναι μέλος των Doom & Extinction of Mankind ενώ στα τύμπανα βρίσκεται ο θεός Adrian Erlandsson, γνωστός από την θητεία του σε At The Gates, Cradle Of Filth ενώ διατελεί παράλληλα και μέλος των Paradise Lost παρέα με τον Gregor. Στο μουσικό κομμάτι τώρα, ο ακροατής θα βρεθεί μετέωρος στο να ταλαντεύεται μεταξύ του Death, του Crust και του Doom metal, τα οποία έχουν δέσει μαζί τόσο υπέροχα, δημιουργώντας ένα υπέροχο συναίσθημα όσο ακούς της συνθέσεις του δίσκου. Σκοτεινά είναι τα μονοπάτια που σε καλούν να περπατήσεις οι Vallenfyre, αλλά είμαι σίγουρος ότι όποιος ακούσει το δίσκο αυτό θα αποζημιωθεί. Πέραν της συνθετικής δουλειάς που προανέφερα, ο Mackintosh δεν έχει σε τίποτα να ζηλέψει από άλλους performer, αφού τα καταφέρνει καταπληκτικά στο ρόλο του. Οι κιθάρες είναι έχει και προσφέρουν υπέροχα riffs, το rhythm section δίνει όγκο και εμπνέει προστασία με την παρουσία του. Από άποψη παραγωγής όλα είναι καταπληκτικά ενώ την μίξη ανέλαβε ο Russ Russell στα Parlour Studios [Napalm Death, The Exploited, Dimmu Borgir, κα]. Αξίζει πραγματικά να δαπανήσετε χρήματα και να αγοράσετε αυτόν εδώ το δίσκο. Η αρχή έγινε για τους Vallenfyre. Θα είμαστε εδώ και θα περιμένουμε με αγωνία την συνέχεια…
8/10
Νίκος Σιγλίδης
