Οι Μachine Head θεωρούνται από μεγάλη μερίδα της metal κοινότητας από τις πιο σημαντικές μπάντες του νεότερου αμερικάνικου metal ήχου. Σε αυτή τη μερίδα συγκαταλέγομαι, ιδιαίτερα μετά από αυτή την συναυλία του Σαββάτου που ήταν και η πρώτη φορά που τους έβλεπα ζωντανά, αφού για διάφορους λόγους δεν το είχα κατορθώσει τις προηγούμενες φορές που μας είχαν επισκεφτεί. Ενώ υπήρξε μεγάλος ενθουσιασμός όταν είχε ανακοινωθεί το live, δυστυχώς με όλα αυτά τα οικονομικά θέματα που απασχολούν την χώρα τον τελευταίο καιρό και σε συνδυασμό με το ότι η συναυλία άλλαξε δύο φορές μέρος διεξαγωγής (προφανώς για οικονομικούς λόγους, αλλά δεν το ξέρω με σιγουριά), τον τελευταίο μήνα είχε αρχίσει μια παραφιλολογία ότι μπορεί να ακυρωνόταν, πράγμα που ευτυχώς δεν έγινε. Πάντως μια εβδομάδα πριν την συναυλία ο αρχικός ενθουσιασμός επέστρεψε, κάτι που ήταν έκδηλο σε όλα τα ηλεκτρονικά μέσα κοινωνικής δικτύωσης. Αυτό επιβεβαιώθηκε γιατί φτάνοντας στο “Βοτανικός Live Stage”, είχε σχηματιστεί ήδη μια μεγάλη ουρά αναμονής στην είσοδο αρκετή ώρα πριν ανοίξουν οι πόρτες. Ο χώρος άρχισε να γεμίζει αρκετά γρήγορα, κάτι που θύμιζε παλιές καλές εποχές. Σίγουρα βοήθησε και το γεγονός ότι η μπάντα δεν είχε support και θα έπαιζε για δυόμιση ώρες κάτι που έκανε και άκρως ενδιαφέρουσα την συγκεκριμένη συναυλία, καθώς η μπάντα θα είχε χρόνο να παίξει ένα μεγάλο μέρος από την δισκογραφία της. Ενώ το μαγαζί είχε σχεδόν γεμίσει και περιμέναμε τον Flynn και την παρέα του, παρατήρησα δύο αρνητικά και ένα θετικό για τον συγκεκριμένο χώρο που να σημειώσω ότι επισκεπτόμουν για πρώτη φορά. Τα αρνητικά είναι η έλλειψη κλιματιστικού/εξαερισμού και πολύ μικρός ο χώρος μπροστά από την σκηνή, ενώ το θετικό είναι ότι έχεις καλή ορατότητα στην σκηνή σχεδόν από όπου και αν κάθεσαι. Βέβαια όλα αυτά μικρή σημασία είχαν από την στιγμή που πάτησαν το πόδι τους στην σκηνή οι Machine Head και έπεσαν οι πρώτες νότες του “Imperium”, γιατί από εκεί και πέρα και για τις υπόλοιπες δυόμιση ώρες, αγαπητοί αναγνώστες, γίναμε και οι ίδιοι μηχανές των οποίων τους κινητήριους μοχλούς είχε στα χέρια της αυτή η φονική μηχανή που ονομάζεται Μachine Head. Με έναν Robb Flynn να είναι frontman με όλη την σημασία της λέξεως, γεμίζοντας την σκηνή ακόμα και την στιγμή που έμεινε μόνος του πάνω σε αυτήν για να βγάλει ένα μικρό λόγο που αφορούσε το ελληνικό κοινό, το οποίο ανταπέδωσε με χειροκρότημα και επευφημίες. Το setlist περιείχε κομμάτια από όλο το φάσμα της δισκογραφίας τους και φυσικά δεν έλειψαν οι ύμνοι της μπάντας όπως τα “Imperium”, “Davidian”, “Darkness Within”, “Aesthetics Of Hate” μεταξύ άλλων, που ξεσήκωναν το κοινό το οποίο τραγουδούσε, έκανε headbanging και δημιουργούσε mosh pits (όσο μπορούσε βέβαια λόγω του μικρού χώρου). To κλείσιμο με το επικό “Halo” απλά έβαλε την σφραγίδα για το ίσως καλύτερο live του 2015 (και έχω πάει σε αρκετά φέτος!). Εδώ να σημειώσω τον πάρα πολύ καλό ήχο που είχε η μπάντα σε όλη την διάρκεια του σετ που βοήθησε σε αυτή την μεγαλειώδη συναυλία. Η εμφάνιση αυτή προσωπικά με κάνει να πιστεύω ότι οι Machine Head είναι από τις πιο σημαντικές μπάντες του νεότερου metal γενικότερα και όχι μόνο του αμερικάνικου, ενώ για τον Robb Flynn έχω να πω ότι πρόκειται για μεγάλο ηγέτη πάνω στην σκηνή, ακολουθώντας τα χνάρια του James Hetfield.
Ολόκληρο το setlist της εκπληκτικής βραδιάς :
1.Imperium
2.Beautiful Mourning
3.Now We Die
4.Bite The Bullet
5.Locust
6.From This Day
7.Ten Ton Hammer
8.Clenching The Fists Of Dissent
9.All Falls Down
10.The Blood, The Sweat, The Tears
11.Crashing Around You
12.Darkness Within
13.Bulldozer
14.Killers & Kings
15.Davidian
16.Descend The Shades Of Night
17.Now I Lay Thee Down
18.Take Me Through The Fire
19.Aesthetics Of Hate
20.Game Over
21.Supercharger
22.Halo
Ανταπόκριση: Πάνος Ντουρούπης
