hacride cover
Albums

Hacride – Back To Where You’ve Never Been (Indie Recordings)

Μέχρι χτες πίστευα ότι η υπόθεση “French metal” ήταν αποκλειστικά υπόθεση των Gojira. Μετά την πρώτη ακρόαση του “Back To Where You’ve Never Been” κατάλαβα πόσο μα πόσο λάθος έκανα και πόσο βλάκας ένιωσα που δεν γνώριζα απολύτως τίποτα για τους Hacride. Ακολούθησε πανικός αναζήτησης πληροφοριών για το πως, που και πότε έσκασε αυτή η μπαντάρα στον πλανήτη Γη. Μετά από πολλές ώρες ακρόασης ενός αρκετά μεγάλου μέρους της προηγούμενης δισκογραφίας τους, μπορούσα πλέον να έχω μια σαφώς πιο ολοκληρωμένη άποψη. Το “Deviant Current Signal” ήταν άγουρο και σχετικά μέτριο για τις δυνατότητες που έχει η τετράδα από το Poitiers, ωστόσο έδειχνε μια μπάντα με καλλιτεχνικές ανησυχίες και υψηλές προσδοκίες. Με το “Amoeba” του 2007 έγινε το πρώτο “μπαμ” και όλοι μιλούσαν για τους “νέους Meshuggah”, τίτλος πολύ φτωχός για να περιγράψει κάποιος τη μουσική των Hacride. Άλλωστε η μπάντα απέδειξε από πολύ νωρίς πως έχει χεσμένες τις μουσικές ταμπέλες στις οποίες κάποιοι προσπαθούν να τους περιορίσουν με το έτσι θέλω. Στο “Lazarus” που ήταν και το πιο ώριμο album τους έως τώρα, οι Hacride έγιναν πιο άμεσοι και εύηχοι στο ευρύ κοινό κάτι που στο “Back To Where You’ve Never Been” συμβαίνει πολύ πιο έντονα. Σε αυτό συμβάλλει σε τεράστιο βαθμό ο νέος frontman Luis Roux ενώ και οι ρυθμοί του νέου drummer Florent Marcadet (ex-Klone, ex-Step in Fluid) φαντάζουν πιο απλοϊκοί σε σχέση με αυτούς του παρελθόντος. Το “Back To Where You’ve Never Been” είναι επιβλητικό, είναι καθηλωτικό, είναι απολαυστικό, είναι αψεγάδιαστο, δεν σε αφήνει να ησυχάσεις ούτε nanosecond και αυτό είναι η μεγάλη του μαγκιά. Είναι κρίμα κι άδικο να επεκταθώ λεπτομερώς στις συνθέσεις του γιατί αν ξεχωρίσω κάποια, θα αδικήσω κάποια άλλη. Εκείνο που θα πω είναι πως αυτή τη φορά είναι αισθητά μικρότερες σε διάρκεια απ’ οποιαδήποτε προηγούμενη κυκλοφορία τους αλλά είναι τόσο περιεκτικές σε ένταση, ατμόσφαιρα, εναλλαγές ρυθμών και συναισθημάτων, μελωδίας και καφρίλας που χτυπάνε κατευθείαν στον στόχο τους. Καθίστε και σκεφτείτε πόσες μπάντες τη σημερινή εποχή μπορούν να χωρέσουν στον ήχο τους χωρίς να ξεφτυλίζονται, την τεχνοτροπία των Gojira, το groove των Meshuggah, την ευφυΐα των Tool και την Strapping Young Lad αισθητική; Για μένα είναι μετρημένες στα δάχτυλα του ενός χεριού και δεν ξέρω αν αυτό είναι καλό για το μέλλον της ακραίας και εν γένει της metal μουσικής. Παιχταράδες υπάρχουν αμέτρητοι εκεί έξω, πόσοι από αυτούς όμως διαθέτουν την ψυχή και τα καρύδια που έχουν αυτοί εδώ οι Γάλλοι; Επειδή αυτή τη στιγμή είμαι κατενθουσιασμένος και είναι πολύ νωρίς να μιλάμε για δίσκο της χρονιάς, σας λέω πως εύκολα μπαίνει στο Top-20 του 2013 και τον Δεκέμβρη που θα έχει κατασταλάξει μέσα μου, τα ξαναλέμε. Merci mes amis!!!

9/10

Παναγιώτης Παπαλεξόπουλος

[email protected]

whale_728x90 - 728|90|whale_728x90|||bothnano designs 728×90 - 728|90|nano designs 728×90||https://www.facebook.com/Nanodesignart/|bothGreekrebels Banner 07052021-728×90 - 728|90|Greekrebels Banner 07052021-728×90||https://www.greekrebels.gr/epikoinonia/|bothRodStudios_728x90 - 728|90|RodStudios_728x90|||bothTatto Clinic Athens 728×90 - 728|90|Tatto Clinic Athens 728×90||https://www.facebook.com/tattooclinicathens|both
20000
110

Related posts

Leave a Comment

Leave a review

X