O John T. (John Tsiakopoulos) με το project του στους Inside it Grows μιλάει στο Greek Rebels για την τελευταία του κυκλοφορία “Slave of Saints” αλλά και γενικότερα για αυτή τη solo δημιουργία των Inside it Grows.
Καλησπέρα!Αρχικά συγχαρητήρια για την καινούργια σου κυκλοφορία. Πες μας δυο λόγια γα το “Slave of Saints”.
Καλησπέρα και σε σένα και σε ευχαριστώ πολύ! Δύο λόγια ε; Heavy Metal. Χαχαχα! Λοιπόν, το “Slave of Saints” βγήκε απ’ τις στάχτες των Speedblow. Αν έχεις ακούσει θα βρεις ένα κοινό παρανομαστή σε στυλ και σύνθεση. Βασίζεται σε υλικό που δούλευα για Speedblow. Μετά την διάλυση μας έγραψα μερικά κομμάτια ακόμα, συμπλήρωσα ότι έλειπε και το έφερα στα μέτρα των IIG. Υπάρχει αρκετό επικό στοιχείο, σε μουσική αλλά και σε στίχο blend με στοιχεία doom και heavy metal, τουλάχιστον όπως τα αντιλαμβάνομαι εγώ.
Δεν έχει περάσει πολύς καιρός από τότε που βγήκαν οι δύο προηγούμενες κυκλοφορίες σου. Πόσο εύκολο σου είναι να δημιουργείς σε τόσο λίγο χρονικό διάστημα ολοκληρωμένες δουλειές;
Η δημιουργία είναι μια πολύ περίεργη διαδικασία για ‘μένα. Συνήθως μπαίνω σε ένα mode, αν θες, για λίγο καιρό, μέσα στον οποίο γράφω ένα συγκεκριμένο στυλ μουσικής. Τελειώνω τον σκελετό του album και αναλόγως την ψυχολογία και την όρεξη μου ή συνεχίζω πάνω σε αυτό ή προχωρώ σε κάτι τελείως διαφορετικό. Ένα album μπορεί να παραμείνει ανολοκλήρωτο για πολύ καιρό, ακόμα και χρόνια. Απλώς, άμα φάω το φλάς γράφω ασταμάτητα. Το πρόβλημα είναι ότι μερικές φορές μετά «αδειάζω» και τα αφήνω όλα για καιρό. Συνήθως όταν δεν έχω κέφι για σύνθεση έχω κέφι για παραγωγή, ενορχήστρωση ή στίχους, οπότε ξεσκονίζω κάποιον σκελετό και του δίνω «σάρκα». Με αυτό τον τρόπο βρίσκομαι συνέχεια σε δουλειά και μου είναι δυνατό να κυκλοφορώ albums ή EPs ή singles με αρκετά μεγάλη συχνότητα.
Σε σύγκριση με προηγούμενες δουλειές σου, τι καινούργιο θα ακούσουμε στο “Slave of Saints”;
Αρκετά πιο ογκώδεις κιθάρες, περισσότερες κλασσικές αρμονίες και κατά τη γνώμη μου μερικές απ’ τις πιο ολοκληρωμένες και με συνοχή συνθέσεις μου. Επίσης μια μεγαλύτερη ευρύτητα στους στίχους μιας και υπάρχει και μια άλφα θεματολογία αλλά και θέματα πιο προσωπικά και πιο αληθινά από τα σπαθιά τους δαίμονες, τις μάχες και το σκοτάδι του μεσαίωνα που τόσο αγαπώ.
Όταν λέμε «Inside it grows» έρχεται στο μυαλό μας ένα solo project στο οποίο τα περισσότερα (συνθέσεις, στίχους, ηχογραφήσεις, παραγωγή) τα αναλαμβάνεις εσύ. Πώς οδηγήθηκες εκεί;
Σε γενικές γραμμές πάντα μου έβγαινε να γράφω διαφορετικά μουσικά στυλ, ως επί το πλείστον μέσα στο φάσμα του rock και του metal, αν και όχι μόνο. Αποφάσισα λοιπόν να φτιάξω ένα label, trademark, τίτλο, ταμπέλα ή όπως θες πες το, και να βάλω από κάτω οτιδήποτε συνθέτω το οποίο έχει να κάνει με metal και rock. Έτσι γεννήθηκε η ιδέα των Inside It Grows. Τώρα επειδή τα περισσότερα που γράφω μου έρχονται σαν ολοκληρωμένες ιδέες και δεδομένης της μουσικής διαφορετικότητας από album σε album θεώρησα ότι θα ήταν πιο εφικτό όλο αυτό σαν ένα προσωπικό studio project. Διαφορετικά θα έπρεπε να έχω 5-6 μπάντες και πίστεψε με, είναι άθλος να λειτουργεί σωστά έστω και μια! Τώρα όσων αφορά ηχογραφήσεις, παραγωγή κτλ, όπως είπα, ξέρω ακριβώς τι θέλω να ακούσω, οπότε είναι πολύ πιο εύκολο να το κάνω μόνος μου απ’ το να εξηγήσω σε κάποιον άλλο.
Τι θεωρείς ότι είναι πιο δύσκολο από όλα αυτά που κάνεις και τι σου είναι πιο ευχάριστο;
Θα έλεγα πως το promotion είναι το πιο δύσκολο απ’ όλα. Και οι στίχοι… Σε κάθε album, EP ή single θέλω να πω κάτι συγκεκριμένο, να εκφράσω συγκεκριμένα συναισθήματα και να έχω συγκεκριμένο θέμα. Το να γράψω λοιπόν στίχους με νόημα, ενδιαφέροντες, που να μου αρέσουν και να μην μοιάζουν με παιδικά ποιήματα μου είναι αρκετά δύσκολο μερικές φορές. Αυτός είναι και ένας από τους λόγους που αργώ να τελειώσω κάποιο album συνήθως. Ένα συγκεκριμένο ας πούμε περιμένει εκεί στο μπουντρούμι για πάνω από 2 χρόνια. Είναι όμως από τις καλύτερες δουλείες μου, δε θα του ρίξω επίπεδο με μέτριους ή κακούς στίχους. Πιο ευχάριστο απ’ όλα είναι το post production και η μίξη. Πειραματισμός με εφέ, βάλε βγάλε θέματα, τελικές ρυθμίσεις και άλλα που οδηγούν επιτέλους σε αυτό που είχα στο κεφάλι μου εξ αρχής!
Θεωρείς δυσκολότερο να έχεις μια μπάντα (όπως οι περισσότεροι μουσικοί) με μέλη που θα έχετε πάνω κάτω ίδιες ευθύνες, ή νομίζεις ότι ένα solo project είναι πιο «δελεαστικό» από τη στιγμή που την περισσότερη ευθύνη την έχεις εσύ;
Έχω παίξει σε αρκετά σχήματα και αρκετά διαφορετικά είδη. Είναι σαφώς δυσκολότερο να συντονιστείς και να έχεις την ίδια αφοσίωση ή να κάνεις τις ίδιες θυσίες με άλλους 2,3 ή 4 ανθρώπους. «Πάνω κάτω τις ίδιες ευθύνες» δεν υπάρχει εκτός από παραδείγματα που επιβεβαιώνουν τον κανόνα. Είναι πολύ δύσκολο σε ένα group να έχουν όλοι τις ίδιες προτεραιότητες, όχι ακατόρθωτο ή απίθανο, αλλά πολύ δύσκολο. Οι IIG συνυπήρχαν τα τελευταία χρόνια με αρκετές από τις μπάντες που συμμετείχα. Πότε δεν τα έμπλεξα. Οι IIG είναι το καταφύγιο μου, ένα μέρος που μπορώ να μπω και να κάνω ότι θέλω. Τα πράγματα εκεί δουλεύουν στο δικό μου χωροχρόνο. Ποτέ δεν με εμπόδισαν στο να αφοσιωθώ και να προσφέρω σε μια full time κανονική μπάντα. Αντιθέτως με βοηθούσαν να είμαι πιο focused και πιο συγκεκριμένος απ’ τη στιγμή που στον ελεύθερο μου χρόνο έκανα ότι ήθελα.
Να ξαναγυρίσουμε στο “Slave of Saints”. Ποιοι άλλοι έχουν συμμετοχή στο δίσκο; Πες μας κάποια παραπάνω λόγια για τη συνεργασία σου με τον Mike (Lucky Funeral) και για τα φωνητικά που θα ακούσουμε από εκείνον.
Στο δίσκο συμμετέχει επίσης ο Γιώργος Σταυρουλάκης aka The Goat σε μερικά guitar solos και leads. Φοβερός μουσικός και τέλεια συνεννοήσιμος άνθρωπος. Ο Γιώργος παίζει κιθάρα στους The Burning Sticks και τους The Curf, από όπου και γνωριστήκαμε. Για τον Mike ό, τι και να πω λίγο θα είναι. Είναι η δεύτερη φορά που συνεργαζόμαστε και σίγουρα όχι η τελευταία. Τις περισσότερες φορές δε χρειάζεται καν να εκφέρω άποψη ή καθοδήγηση. Απλά ακούει το υλικό και βάζει τις γραμμές που χρειάζεται, έτσι απλά. Όταν ηχογραφούμε φεύγω πάντα με ένα τεράστιο αίσθημα ικανοποίησης και ένα πλατύ χαμόγελο. Τα φωνητικά σε αυτό τον δίσκο είναι ποικίλα! Υπάρχουν καθαρά, aggressive, southern ακόμα και black metal σημεία. Προσπαθήσαμε να έχουμε κάποια μελωδική γραμμή ακόμα και στα πιο ακραία φωνητικά και νομίζω πως το πετύχαμε με θετικό αποτέλεσμα. Σίγουρα το album ανέβηκε κλάση με τη συμμετοχή του Μιχάλη! Τέλος θα ήθελα να αναφέρω και τον Vance Kelly ο οποίος ανέλαβε το artwork του δίσκου, άλλο ένα μεγάλο συν και κάτι για το οποίο του είμαι ευγνώμων!
Υπάρχει κάποιος στίχος που ξεχωρίζεις στο album και πόσο βάση δίνεις στο γράψιμο των στίχων;
“What lies beneath will eat us alive” και “Believe in Nothing, be free”. Νομίζω πως στο αν δίνω βάση σου απάντησα άθελα μου σε μια προηγούμενη ερώτηση, οπότε ένα απλό ναι εδώ, αρκεί.
Υπάρχει κάποιο κομμάτι που πιστεύεις πως θα ξεχωρίσει από το δίσκο λαμβάνοντας και υπόψη αυτά που έχεις ακούσει από το κοινό των Inside it Grows;
Πιστεύω πως το “What lies beneath (Will eat us alive)” είναι αρκετά ξεχωριστό κομμάτι μιας και συνδυάζει πολλά και διάφορα στοιχεία! Ξεχωρίζω επίσης τα “A Bloodred Mist” το οποίο πιστεύω πως έχει μερικά από τα πιο δυνατά riff του δίσκου και το “Howling Chaos”, για το πανέμορφο ρεφραίν και καταπληκτικό σόλο.
Σχεδιάζεις live εμφανίσεις εν όψει της καινούργιας αυτής κυκλοφορίας;
Είναι κάτι που θα το ήθελα πάρα πολύ, το να βγω να παίξω αυτό το υλικό live, αλλά δυστυχώς φαντάζει αδύνατο αυτόν τον καιρό.
Να περιμένουμε σύντομα κάτι καινούργιο από εσένα;
Ναι, φυσικά! Τελειώνω τις ηχογραφήσεις για δύο full length album τα οποία λογικά θα κυκλοφορήσουν μέχρι το καλοκαίρι και βρίσκομαι στο στάδιο της προ-παραγωγής για άλλα δύο.
Ποιο είναι το πιο φιλόδοξό σου όνειρο σαν μουσικός στους Insιde it Grows;
Να καταφέρω κάποια στιγμή να κάνω τους Inside It Grows full band με τα κατάλληλα μέλη και να μπορώ στις συναυλίες να παίζω υλικό από όλα τα albums μου ανεξαρτήτως μουσικού είδους. Επίσης το να μπορέσω να συνεργαστώ με ένα label ή κάποιον χορηγό ώστε να μπορέσω να βρω τους πόρους για να κυκλοφορήσω όλα μου τα release σε φυσική μορφή, κυρίως σε βινύλιο.
Υπάρχει κάποια προσωπική σου δουλειά που πραγματικά ξεχωρίζεις;
Είμαι ικανοποιημένος με όλες μου τις δουλειές. Η κάθε μια έχει τις ιδιαιτερότητες της, τα καλά της και τα κακά της. Μου είναι δύσκολο να διαλέξω. Ας πούμε όμως πως ξεχωρίζω τα “Slave of Saints” (album), το “Once We Dreamed The Same” (single), και το “From The Ashes” (EP), που είναι και το πρώτο πράγμα που έγραψα για IIG. Αλλά να, βλέπεις; ‘Hδη αισθάνομαι πως έχω αδικήσει τις υπόλοιπες κυκλοφορίες, χαχα! Τα καλύτερα έρχονται.
Πώς κρίνεις τα όσα συμβαίνουν στην ελληνική metal σκηνή; Υπάρχουν κάποια βήματα/ συγκροτήματα/ πρόσφατες κυκλοφορίες που ξεχωρίζεις;
Ποια εννοείς; Το ότι τρωγόμαστε μεταξύ μας και θάβουμε ο ένας τον άλλο, το ότι οι μισοί την ψωνίζουν χωρίς λόγο ή το ότι έχουμε ΜΠΑΝΤΑΡΕΣ που περνάν απαρατήρητες ή αν μη τi άλλο δε χαίρονται την αναγνώριση που τους πρέπει; Για τα δύο πρώτα λέω πως απλώς είναι χαζό και μας κρατάει όλους πίσω. Για το τρίτο λέω πως πρέπει να ξεκολλήσουμε από τα τετριμμένα και το παρελθόν και να χτίσουμε ένα πιο ενδιαφέρον μέλλον υποστηρίζοντας βαρβάτες, αξιόλογες, εργατικές μπάντες που είναι καλύτερες από πολλές του εξωτερικού, ότι κι αν σημαίνει αυτό, αλλά και από διάφορες εγχώριες που κάνουν «θραύση» χωρίς λόγο κατά τη γνώμη μου. Προσωπικά ξεχωρίζω τους Lucky Funeral για την αεικινησία και εργατικότητα τους, τους Sun Of Nothing για την (παγκοσμίας κατ’ εμέ κλάσης) διαφορετικότητα τους , τους Agnes Vein, για την αυθεντικότητα τους, τους Fall Of Man για την μουσικότητα τους, τους Freefall γιατί παίζουν σε Λα, τους Mahakala για την cultίλα και τους Dustynation που στο live τους μου έπεσε το σαγόνι.
Θες να μου πεις το top 5 για εσένα στις κυκλοφορίες που είχαμε μέσα στο 2011 εντός και εκτός Ελλάδας; Μετά δυσκολίας: The Devil’s Blood – The Thousanfold, Epicentre Graveyard – Hisingen Blues, Riot – Immortal Soul, The Devin Townsend Project – Ghost & Cauldron – Burning Fortune
Ευχαριστώ πολύ! Καλή επιτυχία σε ό, τι και αν κάνεις!
Εγώ σε ευχαριστώ για αυτή την ευκαιρία, και για το χρόνο σου! Να είσαι καλά!
Ήλια Τσάρα
http://www.myspace.com/insideitgrows
http://el-gr.facebook.com/insideitgrows
Band
John T: Όλα τα όργανα
Mike: Φωνή
Γιώργος Σταυρουλάκης: Lead Κιθάρες
Discography
Beyond The Ghosts, 2011
Setrohia, 2011
Slave Of Saints, 2011
