Δε ξέρω τι συνειρμούς κάνετε με το όνομα του συγκροτήματος, δεν έχουν πάντως καμία σχέση με αυτό που φαντάζεστε. Οι κύριοι προέρχονται από τη Λευκορωσία και θεματικά, σε αυτόν το δίσκο τουλάχιστον γιατί δεν παίρνω και όρκο για τις παλαιότερες δουλειές τους, δεν έχουν καμία σχέση με τον ορθόδοξο χριστιανισμό, με τον οποίο σχετίζεται το όνομα. Απεναντίας, το concept του δίσκου έχει να κάνει με παραδοσιακές ιστορίες της περιοχής.
Το οποίο concept, έτσι όπως αποδίδεται, ταιριάζει απόλυτα με το μελωδικό και μελαγχολικό χαρακτήρα της μουσικής τους, ο οποίος κινείται μεταξύ gothic, folk και μελωδικό viking. Ωστόσο, ενώ οι προθέσεις τους είναι καλές, το αποτέλεσμα σε σημεία ακούγεται πολύ κοινότυπο, παρά τη φιλότιμη προσπάθεια των μελών του συγκροτήματος σε φωνητικά και όργανα. Οι συνθέσεις ενώ βρίσκονται σε ένα αρκετά φιλόδοξο και ενδιαφέρον επίπεδο, ανά διαστήματα ακούγονται κάπως ψυχρές, απόμακρες και κοινότυπες, ενώ αλλού διακρίνονται έντονες ομοιότητες με Amorphis.
Ειλικρινά θεωρώ πως αν οι συνθέσεις είχαν δουλευτεί καλύτερα, ο δίσκος θα ήταν αξιοθαύμαστος στην ολότητά του και όχι ανά σημεία όπως συμβαίνει τώρα. Οι διακυμάνσεις στην ποιότητα είναι αυτές που χαλάνε την απόλαυση ενός δίσκου που φαινομενικά είχε καλές προοπτικές, αυτό το γεγονός όμως του κόβει τα φτερά. Αλλού οι ιδέες ακούγονται πολύ ενδιαφέρουσες κι αλλού κοινότυπες κι αυτό επηρεάζει αφάνταστα τη ροή του δίσκου.
Ειλικρινά, θα ήθελα να είχα βάλει μεγαλύτερο βαθμό, από τη στιγμή όμως που κρίνουμε το δίσκο σα σύνολο και όχι μεμονωμένες στιγμές, οφείλω να το βαθμολογήσω σα σύνολο. Αν έλειπε ένα αρκετά μεγάλο κομμάτι του δίσκου με τις filler ιδέες, ο βαθμός και οι εντυπώσεις θα ήταν πολύ μεγαλύτερες. Κι αν θέλετε να απολαύσετε το δίσκο μεμονωμένα και μόνο με τα κομμάτια που αξίζουν, τότε θα τα ευχαριστηθείτε πάραυτα.
5,5/10
Σταύρος Πισσάνος
[email protected]
