Είναι τόσες πολλές οι thrash κυκλοφορίες τους τελευταίους μήνες που με κάνουν να νομίζω ότι το ημερολόγιο γράφει 1988. Και λέω 1988, γιατί η πλειοψηφία τους έχει ήχο και ύφος που παραπέμπει στον οργασμό εκείνης της περιόδου σε Ευρώπη και Αμερική. Οι Ελβετοί Algebra, δύο χρόνια μετά το ντεμπούτο τους “Polymorph”, χτυπούν για δεύτερη φορά την πόρτα μας με το ολοκαίνουριο “Feed The Ego”. Θα ξεκινήσω, εκφράζοντας μια κάποια σχετική απογοήτευση για το γεγονός πως ένα τέκνο της Ελβετικής σκηνής ακολουθεί τις υπάρχουσες φόρμες και επιρροές και δεν ακολουθεί τον ένδοξο δρόμο του πειραματισμού και της πρωτοτυπίας που χάραξαν κατά περίπτωση συμπατριώτες τους όπως οι Celtic Frost, Coroner και Samael. Από κει και πέρα, έχουμε για παραδοσιακό thrash με το βάρος να πέφτει στο αμερικάνικο στοιχείο δεύτερης γενιάς (Nuclear Assault, Forbidden, Flotsam and Jetsam), κατά πρώτο λόγο στο κομμάτι των φωνητικών, αλλά ακόμα περισσότερο στο κομμάτι των σόλο, τόσο ως ύφος αλλά και ως τοποθέτηση και ποσότητα. Η μόνη Ευρωπαϊκή μπάντα που ξεχωρίζει εμφανώς σαν επιρροή είναι οι Kreator, ειδικά στο κομμάτι “Feed Me More”. Σε γενικές γραμμές το άλμπουμ έχει στρωτή ροή και αρκετή επιθετικότητα, οι συνθέσεις έχουν ποιοτικά riffs και αρκετή έμπνευση, αν και τους λείπει αυτό το απροσδιόριστο «κάτι» που θα τους ξεχωρίσει από τον σωρό. Ειδική μνεία πρέπει να γίνει στο πιο παράταιρο τραγούδι του δίσκου, το μπαλαντοειδές “My Shelf” («Το Ράφι Μου»; Μήπως ήθελαν να γράψουν “My Self”;), το οποίο κατά την ταπεινή μου γνώμη, παρά το γεγονός πως είναι αρκετά καλογραμμένο, δεν κολλάει καθόλου μα καθόλου με τον δίσκο συνολικά. Το “Feed The Ego” είναι ένας καλός και ποιοτικός Thrash δίσκος που θα ανεβάσει τη δημοτικότητα της μπάντας, χωρίς όμως να τους ξεκολλήσει από τη μέση της άτυπης κατάταξης του Thrash.
7/10
Νίκος Κεφαλίδης
